Dzień coraz krótszy - światła to podstawa

Patrząc na jeżdżące po drogach samochody można dojść do wniosku, że kierowcy totalnie nie dbają o siebie i innych użytkowników dróg. Tylko w nowych samochodach światła są dobrze ustawione. W starszych modelach nieprawidłowo ustawione światła, żarówki o różnej sile świecenia lub drgające wiązki świateł nie są rzadkością. Ponieważ w ten sposób kierowca nie tylko oślepia jadących z przeciwka, ale też nie widzi dobrze drogi przed własnym samochodem, warto zwrócić uwagę na kilka cech sprawnych lamp.

Według prawa o ruchu drogowym wiązka świetlna musi być tak skierowana, aby w mniejszym stopniu oświetlać lewą stronę jezdni przed samochodem, a bardziej prawą. Chodzi o dokładniejsze oświetlenie poboczy na których znajdują się znaki drogowe, piesi, zwierzęta, a jednocześnie nie stwarzanie zagrożenia poprzez skierowanie snopu światła na jadących z przeciwka.

Aby ustawić światła prawidłowo, dawniej zalecano postawienie samochodu przed ścianą w odległości pięciu metrów, narysowanie na ścianie zarysu linii świateł i ruszanie regulatorami lampy, tak by ustawienie było prawidłowe. Obecnie jednak chyba niewielu kierowców zdecyduje się na taką partyzantkę. Warto jednak ustawić samochód na płaskiej drodze, około 5 metrów od ściany i zobaczyć jaki zarys ma snop światła. Jeżeli będzie on odmienny od wskazanego w przepisach ruchu drogowego, koniecznie udajmy się do warsztatu diagnostycznego i ustawmy reflektory. Nie jest to tylko uprzejmość dla innych użytkowników dróg. Także my będziemy wtedy widzieć lepiej, a w przypadku mijania samochodu jadącego z przeciwka, dłużej będziemy mieć widoczną drogę.

Przyjęło się twierdzenie, że zamontowanie mocniejszych żarówek daje mocniejsze światło i lepiej oświetla drogę. Jest to jednak tylko część prawdy. Faktycznie mocniejsza żarówka pozwoli lepiej oświetlić drogę przed samochodem, ale zwiększy także wiązkę świetlną wysyłaną w kierunku jadących z przeciwka. W efekcie my będziemy lepiej widzieli drogę, ale komuś ograniczamy widoczność i to on może zagrozić naszemu bezpieczeństwu.

Ponadto, mocniejsze żarówki to większe ciepło w lampie, a ta z reguły nie jest przystosowana do takich warunków pracy. Konstruktorzy reflektorów wiedząc jakie żarówki są stosowane, obliczają temperaturę w lampie i na tej podstawie dobierają plastiki z jakich wykonane są lustra i elementy wewnętrzne. Gdy temperatura jest zbyt wysoka, nastąpi ich uszkodzenie, a w efekcie, pogorszenie widoczności. Zważywszy zaś, że obecnie cały czas jeździmy na światłach, sytuacja ta nastąpi dość szybko.

Często zdarza się, że na skutek różnicy temperatur i wilgotności reflektor pokrywa się od wewnątrz para wodną. Bezpośrednią przyczyną jest nieszczelność reflektora. Następuje ona wskutek uszkodzenia szkła, np. uderzonego kamieniem lub wskutek rozwulkanizowania uszczelki między plastikowym korpusem i szkłem. Mechanik zaleci taką lampę wymienić, ale można też zastosować półśrodki, które czasami zdają egzamin. Jeżeli to wada uszczelki, należy dokładnie określić którędy dostaje się wilgoć. Następnie wymontować reflektor, wysuszyć go (np. suszarką), zeskrobać część pękniętej uszczelki i nanieść warstwę silikonu. Taki zabieg powinien poskutkować i oddalić czas wymiany reflektora.

W przypadku pęknięcia szyby na skutek uderzenia kamieniem - pod warunkiem, że nie zakłóca ono snopu światła - nie musimy wyjmować reflektora. Wystarczy wyciągnąć żarówkę, a w otwór jej mocowania skierować strumień gorącego powietrza. Po osuszeniu, otworek w szybie zaklejamy klejem epoksydowym. Jest to rozwiązanie prowizoryczne i możemy je stosować tylko w przypadku, gdy nie zmieni to wyraźnie parametrów światła.

Należy to traktować jako mniejsze zło i stosować jedynie doraźnie, bo zalepienia otworu powstałego po uderzeniu kamienia nie można traktować jako pełnej naprawy reflektora. Snop światła z całą pewnością będzie w mniejszym lub większym stopniu zakłócony, ale dzięki naszej pracy ograniczymy przynajmniej zjawisko parowania reflektorów, które w znacznie większym stopniu obniża wydajność świateł.

Reflektory przeciwmgielne muszą spełniać trzy podstawowe warunki. Po pierwsze muszą być umieszczone jak najniżej, bo rozproszenie kropelek mgły jest możliwe tylko przy maksymalnej odległości między promieniem światła a wzrokiem kierowcy. Jeżeli będą umieszczone za wysoko -zamiast pomóc, sprawią że zobaczymy "białą ścianę". Po drugie muszą być odpowiednio ustawione. Światła przeciwmgielne nie służą bowiem do oświetlania obiektów w dużej odległości, ale do pomocy przy obserwacji pobocza i nawierzchni tuż przed samochodem, a zważywszy że czasie mgły jedziemy wolno, nie muszą świecić daleko. Po trzecie, taka lampa musi być trwale zamocowana, aby w czasie jazdy po dziurach nie drgała i nie zmieniała kierunku świecenia.

Bogusław Korzeniowski