Test: Lancia Delta - Lekcja włoskiego stylu

Projektanci z południa Starego Kontynentu od dziesiątek lat zadziwiają nas coraz śmielszymi wizjami prestiżowych samochodów. Lancia, której historia sięga początków dwudziestego wieku, zaczynała od modeli oznaczanych literami greckiego alfabetu. W 1922 r. zaprezentowała pierwszy na świecie pojazd z samonośnym nadwoziem i niezależnym zawieszeniem kół przednich. Z uwagi na charakter wytwarzanych aut, szybko okrzyknięto je mianem luksusowych.

Kilkadziesiąt lat później, z warsztatu kreślarskiego Giorgo Giugiaro, ujrzał światło dzienne całkowicie nowy projekt - Delta. Od razu zdobył uznanie w Europie, zdobywając zaszczytny tytuł Samochodu Roku 1979. Ale nie tylko, bo również rajdowe szlaki przysporzyły kompaktowej Włoszce mnóstwo pozytywnego rozgłosu. Wersja HF Integrale zapewniła producentowi 6-krotne zwycięstwo w Rajdowych Mistrzostwach Świata.

W 1993 r. przedstawiono drugą generację modelu, która nie spotkała się z aż tak dużym zainteresowaniem. Dopiero w roku 2006 na targach motoryzacyjnych w Genewie, Lancia zaprezentowała prototyp, mający wydźwignąć Lancię z kryzysu i wprowadzić na luksusowe salony.

Stylistyka jak i charakter auta, znacznie odbiegają od pierwowzoru i zdecydowanie zrywają z dotychczasowym stylem. Firma postawiła na oryginalność i finezyjne smaczki designerskie. Trudno odmówić mu nieprzeciętnego uroku i wyszukanej prezencji. Każdy detal został gruntownie przemyślany, żyje własnym życiem i do tego świetnie komponuje się z całością.

LED-owe oświetlenie do jazdy dziennej, wydatny grill z logo producenta i pionowe klosze tylnych świateł, stanowią znak rozpoznawczy tego europejskiego przedstawiciela segmentu C. Równie elegancko skrojono wystrój przedziału pasażerskiego. Włosi słyną z niebanalnego poczucia piękna i taki też klimat odczujemy po zajęciu miejsca na przednich fotelach, bądź umieszczonej tuż za nimi kanapie.

Wygląda ona niczym ta domowa i cechuje się równie wysokim komfortem. Możemy regulować nie tylko jej oparcie, ale i siedzisko, które po maksymalnym przesunięciu, zwiększy pojemność bagażnika z 380 do 465 litrów. Przenosząc się przed kierownicę, uczucie wyjątkowej atmosfery wcale nie ustępuje.

W testowanej przez nas odmianie Platino, wnętrze zdobi utrzymana w jasnej tonacji skórzana tapicerka, występująca w duecie z częściowo pokrytą skórą deską rozdzielczą. Ta druga została zaadoptowana z Fiata Bravo, po czym delikatnie zmodyfikowana. Efektowne podświetlenie i wzorowa obsługa wszelkich urządzeń pokładowych to jej największe atuty.

Razi natomiast pojawiający się gdzieniegdzie słaby jakościowo plastik burzący nieznacznie ducha zarezerwowanego dla klasy Premium. Do tego bardzo wygodne w dłuższych podróżach fotele, otrzymały zbyt słabe wyprofilowanie. To definitywny rozbrat z legendarną Integrale. Więcej zastrzeżeń nie mamy, ale przy okazji liftingu, włoscy inżynierowie powinni więcej uwagi poświęcić detalom.

Wiele pochwał należy się natomiast jednostce napędowej. Testowany egzemplarz wyposażono w silnik Diesla o pojemności 1,6-litra, generujący 120 KM i aż 300 Nm dostępnych już od 1500 obr./min. Ta druga wartość sprawia, że kompaktowym autem podróżuje się bardzo przyjemnie.

Okazała wartość momentu obrotowego pozwala dynamicznie przyspieszać od najniższych obrotów, a na trasie delektować się dobrą elastycznością i brakiem konieczności częstego sięgania do lewarka zmiany biegów. Skoro już o nim mowa, to należy mu się reprymenda za zbyt długie skoki między poszczególnymi przełożeniami i nieco za lekką pracę.

Wracając jednak do wysokoprężnego silnika, warto zwrócić uwagę na spalanie. W warunkach miejskich, ten ponad 1400-kilogramowy pojazd nie powinien zużyć więcej, niż 8 litrów na każde sto kilometrów. W trasie ów wynik zostanie pomniejszony odpowiednio o 1,5-2 jednostek. I nie będzie wyższy, bo Delta nie zachęca do dynamicznej jazdy.

Mimo zastosowania 17-calowych obręczy, zawieszenie Włoszki zestrojono bardzo komfortowo. Wszelkie nierówności, pokonuje ona bez zająknięcia, co nie pozostaje obojętne dla żądnych mocniejszych wrażeń za kierownicą. Sportowo usposobieni kierowcy, nie poczują się tu zbyt dobrze. Układ kierowniczy jest dość precyzyjny, ale nie na tyle, aby na każdym łuku sprawdzać skrajną granicę przyczepności opon. Siła wspomagania, chwilami wydaje się zbyt duża.

Niemniej w ogólnym rozrachunku, auto bardzo dobrze sprawdzi się w codziennej eksploatacji. Oszczędny i dynamiczny Diesel pod maską obniży wydatki na paliwo i w zupełności sprawdzi się nie tylko w dojazdach do pracy, ale i podczas wakacyjnych wojaży. Całkiem funkcjonalne wnętrze pomieści z powodzeniem 4-osobową rodzinę wraz z bagażem, a bogate wyposażenie standardowe jak i długa lista dodatkowych opcji, pozwoli dopasować samochód do indywidualnych preferencji nabywcy.

Dyskusyjną kwestią pozostaje cena. Jeśli niecałe 78 tysięcy złotych za podstawową wersję z motorem zasilanym olejem napędowym jest dla Was akceptowalne, powinniście już ustawiać się w kolejce za oryginalną i ponadczasową Deltą, całkowicie zrywającą ze sportowymi tradycjami swojego pierwowzoru.

Piotr Mokwiński

"Lancia Delta 1.6 Multijet Platino" - DANE TECHNICZNE