Test: Fiat Linea - Między segmentami

Wyrazisty przód ze sporej wielkości grillem i umieszczonymi po bokach reflektorami, łagodnie opadająca linia dachu i wydatny kufer dopełniający całości, prezentują się przynajmniej nieźle, zachowując właściwe dla eleganckiego sedana proporcje. Ważną też rzeczą są rozmiary auta produkowanego w Turcji w zakładach Tomas. Ponad 4,5-metra długości i rozstaw osi nieznacznie przekraczający 260 centymetrów sprawia, iż Linea może konkurować nawet z przedstawicielami klasy kompaktowej. Jedynie na szerokość wyraźnie im ustępuje.

Dość spore gabaryty przekładają się także na przestronność kabiny. Na masywnych przednich fotelach z powodzeniem rozsiądą się wygodnie dwie rosłe osoby. Nie powinno im brakować miejsca w żadnej płaszczyźnie. Nieco gorzej może być z tyłu, gdzie stosunkowo nisko poprowadzona linia dachu, wpłynie na komfort podróżujących tam osób. Niemniej na otarcie łez, konstruktorzy przygotowali pokaźny bagażnik o pojemności 500 lirów. Mimo wysokiego progu załadunku, ale regularnej formie, bez trudu pomieścimy w nim wakacyjny ekwipunek kilkuosobowej rodziny. Gdy złożymy dodatkowo asymetryczne oparcie, uzyskamy następne 270 litrów.

Jakość, spasowanie materiałów i sam projekt deski rozdzielczej, stanowi bliźniacze pokrewieństwo z Grande Punto. Wszelkie przełączniki, dźwigienki i wyświetlacze zostały zapożyczone właśnie z tego modelu, natomiast w dotyku są miejscami za twarde, ale budzą finalnie pozytywne wrażenie, przystające do aut z tego segmentu.

Skórzana tapicerka występująca w opcji i jasne kolory wykończeniowe, skutecznie ożywiają atmosferę panującą wewnątrz. Warto też wspomnieć o ergonomii, do której projektanci się bez dwóch zdań przyłożyli. Poza nieco za bardzo cofniętym panelem odpowiadającym za obsługę szyb i lusterek elektrycznie sterowanych, ciężko się do czegokolwiek przyczepić. Polskie menu na ekranie komputera pokładowego i system łączności z telefonem Blue&Me, dodatkowo wzmacniają pozytywny obraz włoskiego produktu.

Najwięcej radości odnajdziemy jednak pod maską prezentowanego egzemplarza. Turbodoładowana jednostka napędowa o pojemności 1,4-litra, zapewnia mnóstwo frajdy podczas codziennej eksploatacji. 120 koni mechanicznych i 206 Nm momentu obrotowego, gwarantują samochodowi ważącemu niecałe 1300 kilogramów, bardzo przyzwoitą dynamikę. I nie tyle przyspieszenie do setki (9,2 sekundy), czy prędkość maksymalna (195 km/h) wydają się niezłe, co elastyczność na wyższych przełożeniach.

Linea żywiołowo reaguje na każde wciśnięcie pedału gazu już od 2 tysięcy obrotów. Wskazówka bez słowa sprzeciwu wspina się na kolejne wartości skali obrotomierza. Wyprzedzanie kolumny ciężarówek nie stanowi najmniejszego problemu. Nawet przy wysokich prędkościach wyraźnie przewyższających 100 km/h, motor chętnie wkręca się na obroty. Nieco gorzej wypada tutaj ekonomia.

Silnik wspomagany turbosprężarką, pochłania znaczne ilości paliwa. Foldery reklamowe można włożyć między bajki. W cyklu miejskim, wynik dwucyfrowy będzie normą, jeżeli zbyt często damy się sprowokować innym kierowcom. Chociaż spokojnie nastawieni użytkownicy także napotkają problemy z zejściem poniżej granicy 10 litrów. Niewiele lepsza sytuacja zastanie nas w trasie. Nawet na rozsądnie pokonywanych odcinkach, wyświetlacz komputera pokładowego z uporem maniaka wskazywać będzie cyfry oscylujące pomiędzy 7 a 8.

* TU ZNAJDZIESZ WIĘCEJ ZDJĘĆ FIATA LINEA * Na szczęście Włoszka nadrabia ten niekorzystny obraz właściwościami jezdnymi. Od kilku lat Fiaty zaczynają dawać coraz więcej radości z codziennej eksploatacji. W tym przypadku zawieszenie zestrojono w sposób optymalny łącząc odpowiednią ilość komfortu ze sportem i pewnym prowadzeniem. Wybieranie nierówności przebiega bezkonfliktowo z kręgosłupami podróżujących.

Równie przychylne słowa zbiera sztywność zapewniająca optymalne prowadzenie w ciaśniejszych łukach. Wraz z odpowiednim rozkładem masy i fabrycznie obniżonym zawieszeniem (występuje ono tylko w wersjach Dynamic i Emotion), pozwala poszaleć, oczywiście w granicach rozsądku. Szkoda tylko, że układ kierowniczy nie legitymuje się ciut większą precyzją. Może przy okazji liftingu, ów mechanizm ulegnie poprawie.

Linea w podstawowej specyfikacji z najsłabszym silnikiem benzynowym rozwijającym skromne 77 KM to wydatek 41 490 złotych. Po dopłacie rzędu 13 kolejnych tysięcy staniemy się właścicielami turbodoładowanego T-Jeta w najniższej odmianie Active z centralnym zamkiem, komputerem pokładowym i klimatyzacją manualną. Maksymalnie wyposażony testowy egzemplarz przekroczy kwotę 62 tysięcy, co zapali czerwoną lampkę ostrzegawczą u kupującego i pozwoli zastanowić się nad Dieslem. Nowy 105-konny Multijet dostępny jest w tej samej cenie, a zadowala się o połowę mniejszymi ilościami paliwa, choć przy zdecydowanie gorszej dynamice.

Piotr Mokwiński

"Fiat Linea 1,4 T-Jet Emotion" - DANE TECHNICZNE