W roku 1968 klienci doczekali się jednego z najładniejszych modeli firmy - 504. Tak jak poprzednie, pojazd został zaprojektowany przez Pininfarinę, ale w przeciwieństwie do innych znacznie wyprzedzał współczesne mu pojazdy.
(fot. zdjęcie producenta) Prostokątne reflektory z przodu, przetłoczenia na masce, ostro opadająca linia dachu i "garbaty" bagażnik powodowały, że pojazd wyróżniał się na ulicach i salonach samochodowych. Jeżeli dodamy do tego niezależne zawieszenie tylnych kół napędzanych, zwiększające komfort jazdy, to nic dziwnego, że zdystansował on konkurentów w klasyfikacji konkursu "Samochód Roku 1968" (Peugeot uzyskał 119 punktów, a drugi na liście BMW 2500 - 77 punktów).
* TU ZNAJDZIESZ HISTORIĘ PEUGEOT CZ. I * Samochód oferowany był z dwoma czterocylindrowymi silnikami benzynowymi (później doszła jednostka widlasta V6), a także silnikiem wysokoprężnym. Od roku 1969 w sprzedaży były także odmiany coupe i cabrio, które zastąpiły dotychczasowe wersje oparte na bazie modelu 404. Produkcję tego pojazdu zakończono dopiero w 1983 roku.
(fot. zdjęcie producenta) W 1969 r. podczas salonu w Paryżu zadebiutował Peugeot 304. Nie znalazł on jednak takiego poparcia na rynku jak poprzednik. Dużo większy sukces odniósł produkowany od roku 1972 Peugeot 104. Był to pierwszy wspólny projekt koncernów Citroena i Peugeot (oficjalne "zbliżenie firm" nastąpiło dopiero w 1974 r., a spółka PSA powstała w 1976 r.).
Mały pojazd o długości 3610 mm miał być dla wielu rodzin pierwszym samochodem, a dla posiadających już auto - drugim pojazdem w rodzinie. Nad konkurencją miał ogromną przewagę ze względu na czworo drzwi. Miał jednak także wadę w postaci małej klapy bagażnika, jak w klasycznym samochodzie. Niemniej samochód doskonale radził sobie z rodzimą (Renault 5) i zagraniczną (Fiat 127)
konkurencją.
Rok po prezentacji na rynek trafiła druga wersja "sto czwórki". Był nią krótszy o 20 cm trzydrzwiowy model coupe. W przeciwieństwie do swego starszego brata miał on unoszoną całą klapę tylną i składane siedzenia, co zwiększyło możliwości ładunkowe. Otrzymał także osiemdziesięciokonny silnik, co czyniło z ważącego 810 kg samochodu "sportowego malucha".
(fot. zdjęcie producenta) Ostatnim z serii 04 był model 604 zaprezentowany w marcu 1975 roku. Dotychczas jedynie Citroen produkował samochody "do użytku rządu". Teraz także Peugeot był dostawcą takich pojazdów, ale nie udało mu się odebrać palmy pierwszeństwa Citroenowi. Stał się za to luksusowym, reprezentacyjnym samochodem kupowanym przez firmy i instytucje. Klasyczna, "pudełkowata" linia nadwozia (dzieło zakładów Pininfarina) razi dzisiaj swą prostotą, ale ćwierć wieku temu była szczytem elegancji i podkreślała prestiż właściciela. Nic dziwnego, że model nazwano francuskim Mercedesem.
W listopadzie 1977 r. rozpoczęto lansowanie nowości - Peugeota 305. Był to samochód, który rozpoczął w dziejach firmy erę 05. Był on modelem rodzinnym, posiadającym klasyczną linię nadwozia z wyraźnie wyodrębnionym bagażnikiem i - dzięki przedniemu napędowi - duży przedział pasażerski. Był także pierwszym samochodem serii, którego stylistyka stała się początkiem całej oferowanej gamy.
(fot. zdjęcie producenta) Rozwinięciem tej gamy był Peugeot 505 (w roku 1979) i najsłynniejszy samochód firmy Peugeot - 205 (w roku 1983). Ten mały lew na dobre zadomowił się w swojej klasie. Promocja modelu była ułatwiona, nie tylko ze względu na ładne kształty, dobre zależności pomiędzy wymiarami i wielkością wnętrza, ale także dzięki reklamie sportowej: wersja Peugeot 205 Turbo 16 święciła sukcesy przez kilka lat na rajdowych trasach całego kontynentu.
W serii 05 wyprodukowano jeszcze trzy samochody. Były to: Peugeot 405 (1987), 605 (1989) i noszący odmienną nazwę 309 (1985). Model 405 uznany został za Car of the Year 1988 zdobywając 464 pkt (drugi był Citroen Ax - 262 pkt).
Od roku 1991 rozpoczęto nową serię. Zaczęło się od malucha 106 (jego odpowiednikiem był później Citroen Saxo) i kompaktowego 306. Później był van 806 (1994), limuzyna 406 (1995) i hatchback 206. Z tego okresu warto odnotować szczególnie trzy modele: 306 kombi, 206 CC i vana 806. Ten pierwszy był kolejnym kunsztem stylistyki zakładu Pininfarina i obalał teorię o brzydkim kanciastym kombi.
(fot. zdjęcie producenta) W modelu tym tylną partię zaprojektowano bowiem jako szklane poszycia górnej części błotników i klapy tylnej. W efekcie dla patrzących z boku model wyglądał jak klasyczny sedan, któremu wydłużono dach, a przestrzeń między klapą bagażnika i dachem zabudowano szklaną kapsułą. Dawało to lekkość konstrukcji, jakiej dotychczas nie miał żaden model kombi.
206 CC to powrót do przedwojennego systemu opracowanego w zakładach Peugeot zakładającego chowanie całej płaszczyzny metalowego dachu do bagażnika. Van 806 był zaś wspólną inicjatywą grup PSA i Fiat (co zaowocowało produkcją Peugeot 806, Citroena Evasion, Fiata Ullyse i Lancii Zeta) i były to drugie - po Renault Espace - europejskie vany.
(fot. zdjęcie producenta) Wydarzeniem serii 06 była także produkcja luksusowego 406 Coupe, które po raz kolejny przełamywało stereotypy. Tym razem obalano mit samochodu segmentu D jako modelu dla "wymagających, poważnych panów".
Serię 07 zapoczątkowała w roku 1999 limuzyna 607, która stała się oficjalnym samochodem rządu francuskiego i Prezydenta. Potem były 307 (kolejny tytuł Car of the Year), 807, 407, oraz 107 i 207. Są to jednak już tak współczesne modele, że trudno pisać o nich jak o wspomnieniu historii marki.
Jaki zatem jest Peugeot?
Peugeot dnia dzisiejszego to marka pełna kontrastów. Obok wielkoseryjnych samochodów w jednostkowych seriach produkowane są sportowe bolidy i samochody rajdowe. Obok tradycyjnych układów napędu, Peugeot jest największym laboratorium badawczym napędów alternatywnych (elektryczny iOn jest od jesieni 2010 modelem seryjnym).
Obok opinii o słabości francuskich podzespołów, wyznawanych przez niektórych zmotoryzowanych, Peugeot jest najpopularniejszym samochodem jeżdżącym po bezdrożach Afryki Północnej. Jaki więc jest naprawdę, każdy musi odpowiedzieć sobie sam.
Bogusław Korzeniowski