Test: Suzuki Jimny - Jedyny w swoim rodzaju

Patrząc na Jimny'ego, można odnieść wrażenie, że to auto z poprzedniej epoki. Japoński koncern nastawił się na niszowy kawałek motoryzacyjnego tortu, gdzie brak miejsca na przypadkowych klientów i powszechnej w dzisiejszych czasach sztuki kompromisu.

Nadwozie według prastarych prawideł off-roadowych, osadzono na ramie, natomiast w zawieszeniu wykorzystano dwa sztywne mosty na sprężynach śrubowych prowadzonych podłużnymi i poprzecznymi drążkami. W normalnym trybie, napęd jest przekazywany na tylną oś, a w razie potrzeby dołączany na przednią z możliwością włączenia reduktora. Aby uruchomić ten ostatni, pojazd należy zatrzymać.

Z praktycznych systemów, przydałaby się jeszcze blokada mechanizmów różnicowych. Jednak, mimo jej braku, Suzuki powinien poradzić sobie nawet w najtrudniejszym terenie. Już na oponach szosowych zadziwi niejednego adepta zabawy poza utwardzonymi szlakami, zaś po założeniu stosownego ogumienia, trudno go będzie czymkolwiek zaskoczyć. Nie bez znaczenia są też rozmaite parametry.

Ten przedstawiciel z Kraju Kwitnącej Wiśni, cechuje się 37-stopniowym kątem natarcia, rampowym równym 31 stopni, zaś zejścia aż 46 stopni. Istotną wartość stanowi również promień zawracania wynoszący 4,9 metra. Może i wygląda niepozornie, ale to wyjątkowo wytrzymała konstrukcja. Mieliśmy przyjemność pokonywać różnorakie przeszkody zarówno na specjalnie do tego przygotowanej trasie, jak i w zapuszczonym lesie.

Jimny na każdym kroku wykazywał się dzielnością zarezerwowaną dla znacznie większych i bardziej zasłużonych terenówek. Głębokie koleiny pełne błota, sypki piach, rowy wypełnione wodą, czy chociażby doły skutecznie sprawdzające maksymalny skok amortyzatorów, nie robią na nim większego wrażenia. Oczywiście wszystko ma swoje granice, dlatego należy do jazdy off-roadowej podchodzić z głową. Naszym zdaniem, to niewielkie Suzuki zasługuje na zaszczytny tytuł auta dla leśnika.

Niestety nie wszystko prezentuje się w tak kolorowych barwach. Na nieutwardzonych duktach, gdzie następca siermiężnego Samurai'a czuje się najlepiej, trudno mu wytknąć jakieś zauważalne wady. Niestety, gdy nabierzemy ochoty do jazdy nim na co dzień i co gorsza pokonywania dłuższych tras, okaże się, iż odległe jest mu pojęcie uniwersalności.

O ile komfort wybierania licznych nierówności znajduje się na akceptowalnym poziomie, to styl prowadzenia mocno odbiega od dzisiejszych standardów. Niezbyt precyzyjny układ kierowniczy mocno zacierający obraz nawierzchni po której się akurat poruszamy wespół z wychylającym się na boki nadwoziem, nie ułatwia jazdy na wprost po gładkim jak stół asfalcie. Na szczęście po kilkunastu kilometrach można się przyzwyczaić i nawet polubić zachowanie samochodu.

Do spokojnego przemieszczania, zachęca też skromna jednostka napędowa, spoczywająca pod kawałkiem blachy przed przednią szybą. Silnik o pojemności 1,3 litra, generuje 85 koni mechanicznych i współpracuje z automatyczną skrzynią biegów zarezerwowaną dla najbogatszej odmiany Elegance. Nieco ponad 17 sekund do pierwszej setki i 135 km/h prędkości maksymalnej, może i na nikim nie wywrze przesadnego wrażenia, ale wbrew pozorom, do miejskiej eksploatacji wystarczy.

4-stopniowa przekładania pracuje nad wyraz ospale, pozwalając nam tym samym rozkoszować się krajobrazem za oknem. I tu warto wspomnieć o bardzo dobrej widoczności w każdym kierunku, co z pewnością ułatwi manewrowanie na ciasnych parkingach i lawirowanie na leśnych ścieżkach. Martwi natomiast spalanie. Około 9-10 litrów w cyklu miejskim i niewiele mniej przy dynamicznie pokonywanej trasie, to wartości stosunkowo wysokie.

Podobnie przedstawia się sytuacja w przedziale pasażerskim. Kabina skrojona na cztery osoby trąci delikatnie myszką i przywodzi na myśl auta oferowane na przełomie lat 80 i 90. Na szczęście bogata lista wyposażenia standardowego w topowej specyfikacji, wynagradza część krzywd. Na pokładzie odnajdziemy manualną klimatyzację, elektrycznie sterowane wszystkie szyby, skórzaną tapicerkę, a także radioodbiornik o mizernej jakości brzmienia. Tak skonfigurowane wnętrze spodoba się miłośnikom prostoty i funkcjonalności.

* TU ZNAJDZIESZ WIĘCEJ ZDJĘĆ TEGO AUTA * Jimny to zdecydowany twardziel nie bojący się off-roadowych wyzwań. Odnajdzie się w trudnym terenie i bez słowa sprzeciwu wykona wszelkie polecenia kierowcy. Posiada również szereg niedoskonałości, które w codziennej eksploatacji można mu wybaczyć. Idealnie sprawdzi się w roli wypadowego auta weekendowego. Nie warto jednak przesadzać z długością wycieczek i należy pamiętać, że im gorsza nawierzchnia, tym kierowca poczuje się bardziej usatysfakcjonowany za sterami Suzuki.

Piotr Mokwiński

"Suzuki Jimny 1,3 VVT Elegance" - DANE TECHNICZNE