TEST: Ford Kuga - na podbój miasta i bezdroży

Prototyp wywołał ogromne emocje, natomiast nieco zmodyfikowana wersja produkcyjna również chwyciła. Od momentu debiutu Kugi minęły trzy lata, ale jej pozycja wydaje się być wciąż stabilna. Mocne jednostki napędowe, atrakcyjna stylistyka i dobre właściwości jezdne, to najważniejsze atuty produkowanego w Niemczech samochodu.

Najistotniejsze wrażenie robi na potencjalnym kliencie stylistyka, dlatego designerzy przyłożyli wielką wagę do najmniejszych detali. Efekt ich pracy może się podobać. Ten Ford uchodzi za jednego z najbardziej charakterystycznych w swojej klasie. Zarówno Volkswagen Tiguan jak i Toyota RAV4, nie mają w swoim wyglądzie aż tyle dynamiki. Niestety agresywnie narysowana karoseria, skrywa skromnych rozmiarów wnętrze, ale jak podkreślali marketingowy w momencie premiery, ten crossover nie został stworzony do wożenia sporych gabarytowo przedmiotów, tylko do dawania maksymalnej frajdy z jazdy.

Po zajęciu miejsca na wygodnym, lecz przeciętnie wyprofilowanym fotelu kierowcy, można odnieść wrażenie spójności z innymi, zarówno mniejszymi jak i większymi modelami marki. Wystrój kokpitu centralnego ma bardzo wiele wspólnego z Mondeo, Galaxy, czy chociażby S-MAX’em. Ma to swoje dobre i złe strony. Za tym rozwiązaniem przemawia przyzwoita ergonomia i dostępność do wszelkiej maści pokręteł, ale nasuwa się też myśl o braku indywidualizmu idącego za wyszukanym designem nadwozia. Niemniej wysoka pozycja za kierownicą, wystarczająca przestrzeń dla pasażerów przednich foteli i satysfakcjonująca widoczność wspomagana kamerą cofania, pomagają w szybkiej aklimatyzacji wewnątrz pojazdu.

Trochę gorzej mogą czuć się podróżujący na kanapie. Brakuje tam nieco miejsca na nogi i nad głowami, zwłaszcza wyższym osobom. Podobnie ma się rzecz z bagażnikiem, którego niezbyt okazałe 410 l plasuje Kugę w środkowej części tabeli kompaktowych crossoverów. Na pocieszenie pozostaje dość łatwy w użyciu mechanizm składania oparcia i uzyskania tym samym pojemności rzędu 1 405 l, co umożliwi przewiezienie telewizora, kuchenki mikrofalowej, czy grilla na działkę.

W tej ostatniej czynności pomoże też "inteligentny" napęd na wszystkie koła przekazywany za pomocą sprzęgła Haldex. Działa to tak: jeśli poruszamy się po asfalcie, cały moment obrotowy trafia na przednią oś; dopiero w sytuacji, gdy elektronika wykryje zagrożenie w postaci utraty przyczepności przez jedno z kół, dołącza do zestawu tylną oś i ułatwia samochodowi i kierowcy powrót na właściwy tor. System AWD sprawdza się także na śniegu, błocie i sypkim piachu, ale zdecydowanie odmówi posłuszeństwa w bardziej wymagającym terenie, gdzie nie radzimy zapuszczać się prezentowanym modelem. Producent o tym też pomyślał, montując plastikowe osłony z przodu i z tyłu, zabezpieczające karoserię przed kamieniami i innymi nieczęsto spotykanymi przeszkodami.

Znacznie lepiej samochód radzi sobie na drodze asfaltowej. Tutaj wiele do powiedzenia mieli inżynierowie projektujący układ jezdny w Focusie i Mondeo. Kuga na tym polu bardzo nie odstaje i z pewnością należy ją zakwalifikować do jednych z najlepiej prowadzących się kompaktowych crossoverów. Bezpośredni układ kierowniczy wespół z trakcją gwarantującą niezłą przyczepność w ciasnych zakrętach, zachęca do mocniejszego wciskania pedału przyspieszacza. Duża w tym zasługa niezależnego zawieszenia wykorzystującego kolumny McPhersona z przodu i wielowahaczowy system z tyłu.

Jeśli jednak nie mamy ochoty na drogowe szaleństwa, auto okaże się komfortowe podczas leniwie pokonywanego nawet dziurawego odcinka. Ford skutecznie tłumi wszelkie nierówności, dając pasażerom poczucie bezpieczeństwa i spokoju. Automatyczna, dwusprzęgłowa skrzynia Powershift, dość szybko zmienia poszczególne przełożenia, ale potrafi się czasami pogubić i zaspać w nieodpowiednim momencie. Do volkswagenowskiej przekładni DSG jeszcze jej trochę brakuje. W razie potrzeby, otrzymujemy do dyspozycji możliwość skorzystania z sekwencyjnego trybu. Przynosi on najwięcej frajdy i pozwala maksymalnie wykorzystać potencjał 163-konnej jednostki napędowej, nie wykazującej przesadnie dużego zapotrzebowania na olej napędowy.

W cyklu miejskim udało nam się uzyskać wyniki oscylujące w granicach 9 l/100 km, natomiast poza terenem zabudowanym bez trudu schodziliśmy do cyfry 7 wskazywanej przez ciekłokrystaliczny wyświetlacz komputera pokładowego. Biorąc pod uwagę masę przekraczającą 1 600 kilogramów i znaczne gabaryty, należy uznać powyższe wyniki za jak najbardziej akceptowalne.

Niestety producent dość wysoko wycenił swój dopracowany produkt. Za prezentowaną wersję Titanium z najmocniejszym Dieslem i automatyczną skrzynią biegów, zażyczył sobie 134 500 złotych. Po wyposażeniu samochodu w kilka mniej lub bardziej przydatnych gadżetów, z łatwością dopiszemy do bazowej ceny 10, a nawet 20 kolejnych tysięcy. To niemało, jednak w tej kwocie otrzymujemy dojrzałą konstrukcję, pozwalającą czerpać wiele przyjemności z codziennej eksploatacji.

* TUTAJ ZOBACZYSZ WIĘCEJ ZDJĘĆ FORDA KUGA * Piotr Mokwiński

lop/

"Ford Kuga 2.0 TDCi Titanium" - DANE TECHNICZNE