O 14 proc. w okresie 2010-2015 wzrósł ruch na drogach krajowych - wynika z Generalnego Pomiaru Ruchu przeprowadzonego w 2015 r. przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad. Największe obciążenie ruchem wystąpiło w woj. śląskim.
Generalny Pomiar Ruchu (GPR) w 2015 r. został przeprowadzony w 1952 punktach pomiarowych, zlokalizowanych na całej sieci dróg krajowych zarządzanej przez GDDKiA - o długości 18022 km. Z wyjątkiem odcinków dróg, gdzie działa system viaToll (gdzie pomiar prowadzony był przez cały rok z wykorzystanie tego systemu) na pozostałych odcinkach pomiary były prowadzone za dnia w godzinach 6-22, a w nocy od 22 do 6.
Jak wynika z badań, średnie dobowe natężenie ruchu na punktach pomiarowych wyniosło 11 178 poj./dobę. Największe obciążenie, wynoszące ponad 20 tys. poj./dobę, było w woj. śląskim, zaś najmniejsze, poniżej 8 tys. poj./dobę, w województwach: warmińsko-mazurskim, podlaskim i zachodniopomorskim.
Analiza pokazała też, że w latach 2010-15 ruch na drogach krajowych wzrósł o 14 proc. Największy wzrost zanotowano dla samochodów ciężarowych z przyczepami, samochodów osobowych oraz motocykli, odpowiednio o 18, 17 i 15 proc. Dla samochodów ciężarowych bez przyczep, autobusów i ciągników rolniczych odnotowano spadek ruchu, odpowiednio o 13, 10 i 9 proc.
W ub.r. - jak wynika z badania - po raz pierwszy od lat nastąpiła poprawa warunków ruchu na drogach krajowych jednojezdniowych. Do 2010 r., mimo sukcesywnego oddawania do eksploatacji wielu odcinków dróg szybkiego ruchu, inwestycje nie nadążały za wzrostem ruchu, co powodowało, że długość dróg jednojezdniowych obciążonych ruchem powyżej 15 tys. poj./dobę stale wzrastała. W 2000 r. było to 497 km, w 2005 r. - 861 km, a w 2010 r. - 1389 km.
"W 2015 r. tendencja odwróciła się i długość dróg jednojezdniowych obciążonych ruchem powyżej 15 tys. poj./dobę zmalała o 433 km. Rośnie jednocześnie stale liczba odcinków bardzo obciążonych, gdzie ruch przekracza 60 tys. poj./dobę. W 2015 r. odnotowano też, że na 17,4 km dróg krajowych średni dobowy ruch przekroczył 100 tys. poj./dobę" - wskazano.
Jeśli chodzi ruch nocny w godz. 22-6, na sieci dróg krajowych utrzymał się on w 2015 r. na poziomie zbliżonym do 2010 r.: jego wzrost w okresie pięcioletnim wyniósł tylko ok. 1 proc. Zmniejszył się zarazem na drogach krajowych udział ruchu nocnego w ruchu dobowym, średnio o 1,5 proc.
"Przypuszczalnie wynika to z odnotowanej w 2015 r. poprawy warunków ruchu na sieci dróg krajowych. O ile 2010 r. w celu skrócenia czasu podróży wielu kierowców decydowało się na podróż nocą, to w 2015 r., przy znacznie większych możliwościach skorzystania z sieci dróg szybkiego ruchu, odsetek tych kierowców zdecydowanie zmalał" - oceniono w badaniu.
GPR są w Polsce podstawowym źródłem informacji o ruchu drogowym. Pozyskiwane na ich podstawie dane są niezbędne administracji drogowej dla realizacji zadań związanych z zarządzaniem, utrzymaniem i planowaniem rozwoju sieci drogowej, a także do analiz środowiskowych i ekonomicznych.
Dane te są wykorzystywane przy podejmowaniu decyzji związanych z klasyfikacją dróg, ustalaniem ciągów dróg oraz ich priorytetów w sieci drogowej, na poziomie krajowym i międzynarodowym. Wyniki pomiarów wykorzystywane są m.in. policję, samorządy, GITD, GUS, uczelnie, jednostki naukowe itp.
W GPR w 2015 r. większym zakresie, niż w przypadku 2010 r., wykorzystano pomiary automatyczne, dane z punktów poboru opłat na autostradach płatnych oraz technikę rejestracji przy użyciu kamer wideo.
Za prekursora pomiarów ruchu drogowego przyjmuje się Francję, która już w 1844 r. rozpoczęła pierwsze tego typy pomiary, a później powtarzała je co kilka lat - mierzono liczbę zaprzęgów konnych.
W Polsce pomiary ruchu na początku koncentrowały się w miastach, gdzie liczono ruch na głównych traktach w okresach wzmożonej aktywności ludności, takich jak zjazdy sejmików, targi i odpusty. Regularne pomiary ruchu miejskiego zaczęto organizować w okresie międzywojennym XX w. Pierwsze pozamiejskie badanie przeprowadzono w 1926 r. Po II wojnie św. pomiary ruchu drogowego wznowiono w 1954 r.