Violette Morris: motoryzacyjna pasja do szaleństwa
Jak daleko można się posunąć, by sięgnąć po marzenia? Jeśli są one związane ze sportem motorowym, triumf trzeba opłacić wieloma latami ciężkiej pracy. Violette Morris poświęciła znacznie więcej. Kazała amputować sobie piersi, by lepiej mieścić się w ciasnym wnętrzu samochodu wyścigowego.
Historia życia Violette Morris wystarcza, by nakręcić kilka filmów. Francuzce urodzonej w 1893 r. w arystokratycznej rodzinie nie było dane brylować na salonach. Przeszkodziła w tym nie tylko I wojna światowa, ale przede wszystkim charakter Violetty. Już w 1912 r. rozpoczęła swoją karierę sportową. Przez wiele lat z sukcesami uprawiała pchnięcie kulą, rzut dyskiem, piłkę nożną, piłkę wodną, zapasy, a nawet boks. Jej największą miłością były jednak sporty motorowe. Dziś kobieta za kierownicą samochodu wyczynowego nie budzi zdziwienia, choć wciąż nie jest codziennością. W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku była sensacją. Jak to się stało, że francuska sportsmenka zetknęła się z motoryzacją zarezerwowaną wówczas wyłącznie dla mężczyzn? Wszystko za sprawą wojennego koszmaru.
W czasach, gdy mężczyźni masowo ginęli w okopach, swoje miejsce na froncie znalazły również kobiety. Między innymi również bohaterka tej historii. Podczas bitwy pod Sommą Violette była sanitariuszką, a w czasie trwającej blisko rok bitwy pod Verdun pomagała Francuzom jako kurierka. To właśnie wtedy nauczyła się jeździć samochodem i trzeba przyznać, że był to ekstremalny debiut za kierownicą. Jazda pod ostrzałem była na tyle stresująca, że udział w późniejszych wyścigach musiał wydać się naszej bohaterce czystą rozrywką.
Po zakończeniu wielkiej wojny Violette Morris wróciła do uprawiania sportu. Główne miejsce w jej życiu zajęły dyscypliny motorowe. Ścigała się na motocyklach i w samochodach. W przypadku tych pierwszych Francuzka mogła bez problemu rywalizować z mężczyznami. Jeśli jednak chodzi o samochody, sprawa nie przedstawiała się już tak dobrze. Ówczesne pojazdy używane na wyścigowych trasach były bardzo proste w budowie. Ze względu na niedawną wojnę i panujący kryzys, były również małe. Właściwie można je scharakteryzować jako silnik połączony z wąskimi kołami za pomocą mało wygodnej w obsłudze skrzyni biegów, a wszystko to zamocowane na podwoziu, które ledwo mieściło kokpit.
Ze względu na brak wspomagania kierownica często miała na tyle dużą średnicę, że nie zostawiała zawodnikowi wiele miejsca. W tych nie przekraczających 400 kg wagi modelach było go tak mało, że obdarzona obfitym biustem Violette nie mogła zająć miejsca za kierownicą. To właśnie popchnęło ją do drastycznego kroku - kazała chirurgicznie usunąć sobie obydwie piersi.
Odarta z jednego z kobiecych atrybutów, ale za to lepiej wpasowana w samochód wyścigowy Violette Morris osiągnęła wiele sukcesów na wyścigowych trasach. W 1922 r. wygrała wyścig Paryż-Pireneje-Paryż w klasie do 750 ccm. Rok później znów triumfowała w tej imprezie, a na dodatek okazała się najlepsza na trasie wyścigu Paryż-Nicea. W nieco większych pojazdach pobiła na głowę wszystkich mężczyzn w Grand Prix de San-Sebastian 1926. Rok później, wraz z zespołem, okazała się najlepsza w wyczerpującym, 24-godzinnym wyścigu Bol d'or. W 1934 roku wygrała Rajd Dolomitów.
Historia Violette Morris nie kończy się na pasji i poświęceniu. To również opowieść o życiowych zawodach, rozpaczy i zdradzie. Skutkiem przeprowadzenia dobrowolnej mastektomii było w przypadku naszej bohaterki nie tylko to, że wreszcie mieściła się do każdego samochodu wyścigowego. Francuzka została porzucona przez męża. Z czasem zaczęła szokować swoim sposobem bycia. Ubierała się w męskie ubrania i nie kryła swoich biseksualnych skłonności. Z tego też powodu została wykluczona z udziału w igrzyskach olimpijskich w 1928 roku - pierwszych, w których udział mogły wziąć kobiety.
W latach trzydziestych doszło do najdziwniejszej przemiany w życiu Violetty Morris. Kobietę, która w młodości narażała życie na froncie I wojny światowej, zafascynowały faszystowskie Niemcy. Pod koniec 1935 r. została zwerbowana przez Sicherheitsdienst, czyli wywiad SS. Przekazała Niemcom m.in. częściowe plany Linii Maginota i schematy czołgu Somua S35 – głównej broni francuskich oddziałów pancernych. W 1936 r. była specjalnym gościem Adolfa Hitlera podczas odbywającej się w Berlinie olimpiady, a po rozpoczęciu niemieckiej okupacji Francji utrzymywała wysoką stopę życiową dzięki wsparciu ze strony nazistów.
Historia Violetty Morris kończy się 26 kwietnia 1944 r. Tego dnia kobieta została zastrzelona podczas zamiejskiej przejażdżki samochodem. Morderstwo było skutkiem wyroku, jaki wydało na nią brytyjskie Kierownictwo Operacji Specjalnych – tajna agencja, która wspomagała ruch oporu w państwach zajętych przez Niemcy.
tb/sj/tb