TEST: Lancia Ypsilon - droga ale miła

Najpierw, zanim powiem cokolwiek o tym oryginalnym aucie, powinniśmy się zastanowić czym jest kobiece auto. Czy bardziej kobiecy jest niewielki, zwinny Renault Miss Sixty czy masywny, bezpieczny, luksusowy i przestronny Volvo XC90? Czy kobiece auto powinno być niewielkie czy wręcz przeciwnie? Na te pytania chyba nigdy nie znajdziemy właściwej odpowiedzi, bo przecież ile kobiet, tyle opinii. Jednak producenci samochodów zdają się, na przekór paniom, mieć już pomysł na kobiecą motoryzację. Samochód ma być mały, zwinny i miejski. Tymczasem, jak zgodnie twierdzą nasze koleżanki z redakcji, jest zupełnie odwrotnie. Większość z nich marzy o vanie, ewentualnie SUVie.

Z drugiej jednak strony, sprawa może wyglądać całkiem inaczej. Producenci, w znacznej mierze mężczyźni, wydają przecież masę pieniędzy na specjalistyczne badania. Zanim powstanie jakieś auto lub chociaż nowa kampania, premierę poprzedza często długotrwałe sondowanie gustów przyszłych klientów na całym świecie. Sprawdza się nie tylko ich potrzeby, ale również gusta dotyczące kolorów, ergonomii a nawet zapachów. Dlaczego więc wciska się kobiety do ciasnych aut z niewielkim bagażnikiem i często utrudnionym dostępem do tylnej kanapy? Tego się pewnie nigdy nie dowiemy.

Czas jednak przejść do samochodu, który jeszcze przed premierą darzyłem szczerą nienawiścią. Nie chodzi o to, że jest gorszy niż inne auta, którymi jeździłem do tej pory. Nie jest też szczególnie brzydki, chociaż do ładnych też raczej nie należy. Wszystkiemu winni są leniwi włoscy związkowcy z Fiata i ich szef, czyli Sergio Marchionne. Ten ostatni, jeszcze rok temu, pod naciskiem tych pierwszych ugiął się i zadecydował rozpoczęcie produkcji nowej Pandy we Włoszech - zamiast u nas w Tychach. W zamian, na otarcie łez dostaliśmy prawie nikomu niezanany i potwornie drogi samochód-gadżet, czyli właśnie Lancię Ypsilon.

Aby było jeszcze ciekawiej, to najnowsze wcielenie Ypsilona powstaje właśnie na wspólnej płycie podłogowej popularnej Pandy. Do tego auto jest wyposażone w wiele elementów - począwszy od silników, po "cykorki" (uchwyty przy podsufitce) - właśnie z Pandy. Może trochę się czepiam, bo to wbrew pozorom detale. No może nie podwozie i silniki, które skądinąd są świetnymi konstrukcjami.

Pomimo wspólnych tak istotnych elementów, Ypsilon jest całkowicie odmiennym autem. Począwszy od mocno ekscentrycznego projektu karoserii, przez wygląd kabiny samochodu, auto wygląda niczym modelka na pokazie. Mimo tego, że wygląda na trzydrzwiowe, nadwozie w rzeczywistości dysponuje pięciorgiem drzwi. Z jednej strony jest to zaleta, bo niby łatwiej wsadzić dwójkę dzieci (auto jest czteroosobowe) do tyłu. Rzeczywistość jest nieco mniej kolorowa.

Obładowana zakupami kobieta, która próbuje sobie poradzić z dwójką biegających wokół i rozwrzeszczanych dzieciaków nie może zdać się na swoje pociechy, by same wsiadły do auta. Dlaczego? Otóż winna jest klamka - skądinąd doskonale wkomponowana w linię nadwozia - dzielnie broniąca dostępu do tylnej kanapy. Po pierwsze jest ona dość wysoko, a po drugie jest płytka i ciężko ją odchylić. Na tyle, że nawet dziesięcioletnie dziecko nie było w stanie z nią sobie poradzić.

Załadowanie zakupów do całkiem sporego kufra i uporanie się z drzwiami, to nie koniec zmagań naszej pani. Kształt tylnych drzwi, zdeterminowany odważną i bardzo spójną stylistyką auta powoduje, że niełatwo się dostać do tyłu. Zwłaszcza kiedy siedzą już tam w swoich fotelikach pociechy naszej bohaterki, a ona chce zapiąć im pasy. Niepocieszone będą również jej koleżanki, chociaż tylko te najwyższe - w kapeluszach lub z bujnymi fryzurami - będą zawadzać o podsufitkę.

Kiedy już wszyscy zajmą swoje miejsca, przyszedł czas aby nasza bohaterka zajęła się prowadzeniem. Zanim jednak to nastąpi musi uporać się ze znalezieniem miejsca za dość dużą, regulowaną w dwóch płaszczyznach, kierownicą. Tę z pozoru banalną czynność ułatwi fotel kierowcy, który ma regulowaną wysokość. Niestety, w taką funkcję nie są wyposażone już pasy bezpieczeństwa. O dobrą widoczność do tyłu zadbają spore lusterka, choć to przyczepione do niewielkiej szyby przeszkadza nieco w jeździe po mieście.

Niewątpliwie szczęśliwa posiadaczka Lancii Ypsilon będzie musiała przyzwyczaić się do kilku rzeczy - przede wszystkim zegarów. Cała deska ze wskaźnikami nie jest umieszczona, jak w normalnym aucie, za kierownicą, tylko na środku podszybia. Może to nieco rozpraszać, zwłaszcza, że prezentowanych jest tam całkiem sporo informacji. W idealnym miejscu znajduje się za to, łatwa w obsłudze i przyzwoicie działającą nawigacja TomTom. Dzięki wyposażeniu w opcję Live, na bieżąco informuje nas o robotach drogowych oraz korkach. Dzięki temu urządzeniu możemy również sterować playerem MP3, czy odtwarzać muzykę z pendrive'a. Właścicielka będzie też zadowolona z systemu Magic Parking, który z niewielką pomocą - gaz i hamulec - równolegle zaparkuje małą Lancię.

I w końcu przyszedł czas na najprzyjemniejszą część całego zamieszania z nową Lancią Ypsilon. Chodzi o jazdę. Tutaj włoscy inżynierowie naprawdę się spisali. Choć samochód należy raczej do miejskich maluchów, trzeba mu przyznać wielki plus za pracę zawieszenia. Dzięki jego miękkiej charakterystyce Ypsilon jest samochodem komfortowym i przewidywalnym. Choć przy naprawdę prędko pokonywanych, ciasnych zakrętach nadwozie lubi się przechylić, to auto prowadzi się neutralnie - zarówno w mieście jak i poza nim. Nawet na dużych dziurach pasażerowie podróżują naprawdę komfortowo, jak w aucie o rozmiar większym.

Miękka praca zawieszenia ma jeszcze jedną zasadniczą zaletę. Jest nią cicha praca. Nawet jazda po nierówno ułożonych płytach betonowych nie zakłóca komfortu w kabinie. Tutaj zmierzamy do kolejnej wielkiej zalety włoskiego malucha. Jest nią wspomniana już wcześniej cisza. Dzięki zastosowaniu jakiś magicznych sztuczek, w kabinie Lancii Ypsilon jest naprawdę cicho i to nawet podczas jazdy po autostradzie.

Nasza hipotetyczna właścicielka byłaby również zachwycona silnikiem w jaki wyposażono testowaną przez nas Lancię. Jest to dobrze znany fiatowski motor wysokoprężny 1.3 MultiJet. 95 KM i mocy w zupełności wystarcza do naprawdę szybkiej jazdy. Nie dość, że dynamiczny, to jeszcze oszczędny - w trasie ze spalaniem możemy bez problemu zejść poniżej 4 l/ 100 km. W mieście, to maksymalnie 7 litrów, a to też tylko wtedy, kiedy "ciśniemy" włoskiego malucha. Motor ten ma jednak jedną zasadniczą wadę. Jest nią cena.

To właśnie ilość pieniędzy, jaką każą za Ypsilona płacić sobie Włosi jest największą wadą. Przy kwocie 65 900 zł za ten miejski samochód z pełnym wyposażeniem i dieslem pod maską, mało kto się nim zainteresuje. Fakt, najtańsza Lacia Ypsilon z motorem 1.2 l pod maską, to niespełna 45 tys. zł, ale to cały czas sporo, jak za Pandę. Nawet tak oryginalną, cichą i komfortową.

WP: Jakub Wielicki

mw/mw

"Lancia Ypsilon 1.3 MultiJet Platinium" - DANE TECHNICZNE