Test: Chrysler Grand Voyager - Urodzony podróżnik

Z zewnątrz nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale to chyba dobrze, bo od chwili debiutu nigdy nie towarzyszyły mu fajerwerki stylistyczne. Zachowawcze kształty wpasowujące się w aktualną politykę designerską koncernu, prezentują się masywnie i elegancko zarazem. Dość znacznie powierzchnie blachy wraz z licznymi kanciastymi kształtami łączą w sobie nutkę współczesności powiązaną nieśmiało z pierwowzorem sprzed kilkudziesięciu lat. Do tego sporo elementów chromowanych skutecznie podkreśla iście amerykańską osobowość tego osobnika zza oceanu.

Imponujące wymiary zewnętrzne przekładają się bezpośrednio na przestronność przedziału pasażerskiego. Voyager bez trudu pomieści 7 osób, zapewniając każdej z nich odpowiednią wygodę. Ponadto przy maksymalnym obłożeniu, producent wygospodarował sporo miejsca na bagaż. Za plecami podróżujących na regulowanej elektrycznie kanapie, zlokalizowano bagażnik o pojemności 915 litrów, w którym bez trudu pomieścimy wszelkiej maści wakacyjne pakunki. Jeśli będzie nam mało, możemy bez większego wysiłku, za sprawą magicznego przycisku, schować oparcie wraz z siedziskiem w podłogę, tworząc tym samym płaską powierzchnię, umożliwiając przewiezienie nawet 2370 litrów. Po demontażu drugiego rzędu foteli, wartość ta zwiększy się do 4071 jednostek. Trudno o lepszy wynik w tej klasie.

Równie dobrze przedstawia się praktyczność wnętrza i dbałość o pasażerów zasiadających na każdym z przygotowanych miejsc. Producent wykorzystał niemal każdy zakamarek, umieszczając weń funkcjonalny schowek. W podłodze, na podsufitce, w drzwiach, nawet między przednimi fotelami udało się wygospodarować przestrzeń na przesuwny, wielokondygnacyjny stolik. Ponadto w testowanej wersji nad głowami podróżujących zamontowano dwa monitory LCD, na których z powodzeniem w czasie jazdy można oglądać przeróżne filmy. Aby nie burzyć niepotrzebnymi dźwiękami ciszy nocnej, warto wykorzystać bezprzewodowe słuchawki.

Możliwość podejrzenia sytuacji na ekranach ma także kierowca, który podczas postoju może uruchomić obraz na centralnym wyświetlaczu wkomponowanym w centrum dowodzenia. W czasie jazdy ta funkcja automatycznie się dezaktywuje z uwagi na bezpieczeństwo. Następnym udogodnieniem jest wydajna, trzystrefowa, automatyczna klimatyzacja. Nawiewy zlokalizowano nawet w tylnej części pojazdu. Nieco gorzej wypada jakość zastosowanych plastików. O ile do ergonomii nie można mieć większych zastrzeżeń, to już niektóre materiały użyte do wykończenia przedziału pasażerskiego pozostawiają wiele do życzenia.

Pod maską testowanego egzemplarza, pracował jedyny słuszny wybór w postaci wysokoprężnej jednostki o pojemności 2,8-litra. 4-cylindrowy motor wykorzystujący technologię Common Rail pochodzi z włoskich zakładów VM Motori i niestety nie ma zbyt wiele wspólnego z dobrodziejstwami współczesnej myśli technicznej w zakresie kultury pracy.

Jest stanowczo za głośny, klekocząc niczym stary dobry Diesel sprzed kilkunastu lat. Niewiele lepiej kształtują się jego parametry. Dysponuje mocą 163 koni mechanicznych i 360 Nm momentu obrotowego dostępnych w szerokim zakresie 1600-3000 obr./min. Dodając do tego zestawu masę własną przekraczającą dwie tony, nie należy spodziewać się fajerwerków, ale 12,8 sekundy do pierwszej setki i prędkość maksymalna na poziomie 185 km/h, okazuje się jednak wystarczająca w dalekobieżnej eksploatacji.

Voyager został stworzony do długich tras. 5,1-metrowego kolosa nie interesują miejskie szlaki, tylko kilkuset-kilometrowe wycieczki. Podobne przekonania zdaje się wyrażać miękko zestrojone zawieszenie, nastawione przede wszystkim na proste odcinki. W ostrzej pokonywanych zakrętach nadwozie lubi się przechylić, a opony napędzanej osi chwilami stracić przyczepność.

Oczywiście nad bezpieczeństwem czuwa również niezawodny w ekstremalnych sytuacjach system stabilizacji toru jazdy. Niemniej Amerykanin z krwi i kości nie zachęca raczej do agresywnych manewrów i dynamicznego nabierania prędkości. Z drugiej strony potrafi się odwdzięczyć rozsądnym spalaniem. W dłuższej wakacyjnej wyprawie przy komplecie pasażerów na pokładzie, spalił 8,6 litra. W ruchu miejskim ten wynik będzie wyższy o 3-4 litry, ale warto przy tym zwrócić uwagę na fakt, iż taką masę niełatwo wprawić w ruch.

Chrysler w najbogatszej specyfikacji Limited z wysokoprężnym silnikiem to wydatek 201 148 złotych. W zamian otrzymujemy kompletne wyposażenie obejmujące ksenonowe reflektory, trzystrefową klimatyzację automatyczną, skórzaną tapicerkę, elektrycznie sterowane, rozsuwane drzwi z obu stron, klapę bagażnika otwieraną i zamykaną za pomocą pilota, a także zdalnie obsługiwany mechanizm składania trzeciego rzędu siedzeń. Gdyby komuś było mało, może jeszcze za nieco ponad 16 tysięcy złotych nabyć multimedialny system, przeobrażający kabinę Voyagera w mobilne kino domowe. 5-metrowy przybysz zza oceanu, zdaję się być inwestycją grzechu wartą, bo trudno o konkurenta gwarantującego tak wysoki komfort dla siedmiu pasażerów.

Piotr Mokwiński

"Chrysler Grand Voyager 2.8 CRD Limited" - DANE TECHNICZNE