Skoda S978: auto, które miało zmotoryzować powojenną Czechosłowację
Decyzją Ministerstwa Przemysłu Czechosłowacji z roku 1955 czechosłowaccy konstruktorzy otrzymali zadanie stworzenia całkowicie nowego samochodu dla „szerokich mas pracujących”.
W tym czasie wdrażano produkcję modelu 440 (Spartak), pojazdu mającego w założeniu pełnić rolę przejściową i opartego o przedwojenne rozwiązania techniczne bestsellerowej rodziny Popular. Skoda 440 miała dostarczyć dewizowych środków potrzebnych kulejącej, gwałtownie znacjonalizowanej gospodarce na sfinansowanie nowych przedsięwzięć, w tym programu nowego samochodu osobowego (NOV- Novy Osobni Wuz). Przekazane przez ministerstwo przedstawicielom biura konstrukcyjnego wymagane parametry przyszłego pojazdu okazały się na tyle radykalne, że oznaczały ostateczne pożegnanie wprowadzonej w latach 30. rewolucyjnej koncepcji centralnej ramy rurowej. Do określonej masy całkowitej kompletnego pojazdu zbliżyć się mogła wyłącznie konstrukcja w pełni samonośna, oparta na sztywnej i lekkiej płycie podłogowej.
(fot. Materiały prasowe) Jeszcze w tym samym roku niezależne zespoły konstruktorów, pod przewodnictwem najwybitniejszych inżynierów wywodzących się z okresu międzywojennego, rozpoczęły prace nad prototypami, opracowywanymi według trzech koncepcji: zblokowanego przedniego (976) i tylnego układu napędowego (977/I oraz 977/II) oraz z klasycznym rozmieszczeniem elementów pędnych (978). Opracowanie pojazdu mogącego w szybszym tempie zaspokajać motoryzacyjny głód mieszkańców Czechosłowacji stało się iście priorytetowe. Spartak, choćby przez technologię budowy oraz jej tempo, nie był w stanie spełnić tego zadania. Przypomnijmy, że zupełnie niedługo przed jego wprowadzeniem, w roku 1952, w całym kraju nowy samochód osobowy nabyły jedynie... 53 osoby
(fot. Materiały prasowe) Wszystkie trzy projekty zostały zakończone w roku 1956 i natychmiast rozpoczęto ich próby drogowe. Widoczny na fotografiach prototyp, oznaczony jako Skoda 978, posiadał klasyczny układ napędowy z wzdłużnie umieszczonym, jednolitrowym silnikiem OHV chłodzonym cieczą. Jednostka napędowa była zgodna z wykorzystywanymi w prototypach 976 i 977/II. Całkiem obszerne nadwozie prototypu, tuż po jego ukończeniu i przed oficjalną prezentacją latem 1956 roku, poddano drobnej kosmetyce - dodając dwubarwne lakierowanie oraz subtelniejszy wlot powietrza. Ze wspomnianej trójki projekt S978 został odrzucony w pierwszej kolejności. Był najdroższy w produkcji, najbardziej materiałochłonny i najmniej postępowy w stosunku do rozwiązań międzywojennych.
Istniała obawa, że zostanie potraktowany przez Ministerstwo jedynie jako głębsza modernizacja modelu Spartak, co pokrzyżuje plany uzyskania finansowania na potężną rozbudowę fabryki i wdrożenie nowych technologii. Zbudowany w jedynym egzemplarzu pojazd nie zachował się do dnia dzisiejszego.
Źródło: Skoda
ll/moto.wp.pl