Test: Kawasaki Z900RS – nowy stary naked

Retro w świecie motocykli można konsumować na kilka różnych sposobów. Z jednej strony skali mamy maszyny w tzw. stylu neo retro, czyli łączące nowoczesny styl z klasycznymi akcentami. Z drugiej strony można modyfikować stare motocykle — czy to po prostu je nieco unowocześniając, czy tworząc customy. Ja jestem fanem obu tych podejść. Co dziwne — najbardziej sceptycznie podchodzę do drogi pomiędzy, czyli nowych jednośladów, prosto z salonu, które wyglądają jak modele sprzed lat, nie mając ani grama nowoczesnej stylistyki. Jednak Kawasaki Z900RS zmieniło moje nastawienie.

Klasyczny wygląd

Już wcześniej jeździłem Kawasaki Z650RS, więc wiedziałem, jakiej koncepcji się spodziewać. Tu praktycznie wszystko wygląda jak w motocyklu sprzed lat. Mniejszy przedstawiciel linii RS to przyjemna propozycja m.in. do miasta, gdzie zapewniając wszystkie zalety nowego motocykla dla każdego, kto się nie zna, przedstawia się jak klasyk. Ciekawe połączenie i bardzo udane połączenie, ale czułem, że to 900 ma większe szanse skraść moje serce. Czemu? O tym za chwilę. Najpierw o tym, co łączy oba modele RS.

Jest to podejście do stylistyki. Kawasaki Z900RS dla niewprawnego oka wygląda, jak motocykl wyprodukowany kilkadziesiąt lat temu. Projektanci oczywiście złożyli tu wszystko co najlepsze. Klasyczny kształt zbiornika paliwa, (obowiązkowe w motocyklach retro) okrągłe przednie światło, bardziej płaskie siedzisko z oldschoolowym obszyciem czy wreszcie wisienka na torcie, jaką jest "kaczy kuper" tylnego błotnika z pięknie wkomponowanym tylnym światłem. Koło tego motocykla po prostu nie można przejść nie oglądając się za nim. Wygląda świetnie.

Wszystko uzupełniają ładniejsze niż w 650 malowania. Standardowa odmiana może być granatowa ze słotym pasem lub czarno-czerwona (jak w przypadku testowanego egzemplarza). Bogatsza odmiana SE łączy czerń z kolorem żółtym i złotymi felgami. Wszystkie trzy kombinacje prezentują się świetnie i trudno mi wybrać ulubioną.

Całą ideę Kawasaki Z900RS idealnie pokazują zegary - klasyczne, okrągłe, w tubach, czy raczej aerodynamicznych "pociskach" wyglądają jak z epoki. Między nimi natomiast umieszczono monochromatyczny wyświetlacz prezentujący sporą ilość informacji. Jest więc praktycznie, użytkowo, wszystko czego trzeba, ale nie przesadzano z dawką nowoczesności.

Współczesny napęd i podwozie

Choć na pierwszy rzut oka trudno to zauważyć, to Kawasaki Z900RS to po prostu naked Z900 przebrany we wspomniane oldschoolowe "ciuchy". Pod spodem jednak mamy tę samą ramę i (co najważniejsze) ten sam napęd. No dobrze — prawie ten sam, bo o nieco ściętych osiągach, a raczej zmienionej charakterystyce.

Co najważniejsze - to właśnie czterocylindrowy silnik o pojemności 948 cm3 jest tym elementem, który czyni dla mnie Kawasaki Z900RS motocyklem kompletnym. I nie chodzi tu tylko o osiągi lepsze niż w przypadku słabszego Z650RS, ale przede wszystkim o charakterystykę pracy czterech garów ustawionych w rzędzie. To właśnie ona daje ten dość duży kontrast dla klasycznego wyglądu. Po tak prezentującej się maszynie można się spodziewać nieokrzesania, wibracji i innych cech sporego dwucylindrowca. W Z900RS mamy jednak wzorową charakterystykę i kulturę pracy, a wibracji praktycznie nie ma. Po prostu motocykl ten codziennie przypominał mi, za co kocham japońskie czterocylindrowe rzędówki.

Jak już napisałem, silnik w modelu RS został nieco inaczej zestrojony niż w "zwykłym" Kawasaki Z900. Oznacza to 111 KM przy 8500 obr/min (zamiast 125 KM przy tysiącu wyżej), a także 98,5 Nm dostępnych zdecydowanie niżej niż w "nowoczesnym" modelu, czyli już przy 6500 obr/min. Jak widać inżynierowie (i marketingowcy) stwierdzili, że do "klasyka" bardziej pasuje mocny dół. Trudno się z tym nie zgodzić, a motocykl dzięki temu nie wymaga kręcenia silnika w wysokie rejestry. Natomiast czy taki jeszcze większy kontrast między wyglądem a silnikiem nie byłby jeszcze ciekawszy? A może się mylę?

Na pewno jest dobrze. A jest jeszcze lepiej z opcjonalnym wydechem Akrapoviča stworzonym specjalnie dla Kawasaki Z900RS. Jest on głośny, basowy, po prostu brzmi świetnie. Do tego po rozgrzaniu nieśmiało strzela, dodając jeszcze więcej charakteru japońskiemu motocyklowi.

Jazda bez wyrzeczeń, ale jest różnica

Jeśli chodzi o właściwości jezdne Kawasaki Z900RS, to można je podsumować krótko. Jest bez zaskoczeń, a motocykl jeździ jak przystało na nowoczesnego nakeda. Może 215 kg z płynami (5 kg więcej niż w Z900) nie oznacza szczególnie lekkiej maszyny, ale Z900RS jest zwinne i bardzo dobrze sprawdzi się zarówno na krętych górskich drogach, jak i podczas codziennego przebijania się przez miejskie korki. Nawet bez opcjonalnego zawieszenia Öhlinsa dostępnego w wersji SE, mamy regulację z przodu i z tyłu oraz właściwości zapewniające bardzo przyjemną jazdę zachęcającą do bardziej dynamicznego poruszania się.

Jest jednak jedna spora różnica w porównaniu ze "zwykłym" Kawasaki Z900. Jest nią pozycja na motocyklu. Wynika ona z dwóch elementów. Pierwszym jest wyższa kierownica. Drugi jest jeszcze bardziej oczywisty, gdyż jest to kanapa. Jej klasyczny kształt oznacza, że siedzi się wysoko, jak na nakeda. Siedzisko kierowcy znajduje się na aż 835 mm (już 820 mm w Z900 nie jest szczególnie małą wartością). Do tego pozycja na RS-ie jest bardziej wyprostowana. Więc nie tylko motocykl wygląda jak sprzed lat, ale my na nim również możemy się "cieszyć" bardziej klasyczną pozycją siedzącą. Może kierowca prezentuje się lepiej, ale ja jednak wolałbym być nieco niżej i bardziej pochylony, co by bardziej pasowało do dynamicznych możliwości Kawasaki Z900RS.

Fani retro się zakochają

Kawasaki Z900RS to świetne połączenie klasycznego wyglądu z nowoczesną technologią, która umiejętnie chowa się pod "starym nadwoziem". To bardzo udane połączenie dwóch światów. Choć na początku podchodziłem do niego z dystansem, to ostatecznie przekonało mnie do siebie. Szczególnie za sprawą silnika i oferowanej przyjemności z jazdy.

To gdzie jest ta łyżka dziegciu, która zawsze musi się pojawić? Jest nią to, że styl kosztuje. I to sporo. Wiadomo — tworzenie customów na zamówienie też nie jest tanią zabawą. Jednak tutaj mowa o seryjnym modelu. Na koniec roku Kawasaki Z900RS dostępne jest w promocji i kosztuje 66 800 zł zamiast 68 300 zł. Dla porównania Z900 to standardowo aż o 15 800 zł mniejszy wydatek, gdyż kosztuje 52 500 zł. Co więcej, w momencie pisania tego testu jest oferowane w jeszcze większej promocji i gotowym motocyklem można wyjechać z salonu za 47 990 zł. Jeśli chcecie kupić Kawasaki Z900RS w wersji SE to mowa już o 72 100 zł w promocji i 75 200 zł standardowo.

Czy zmienia to moją opinię o Kawasaki Z900RS? Absolutnie nie. To świetna i zapewniająca sporo frajdy maszyna, która jest ekskluzywnym produktem japońskiej marki. Czy jest warta swojej ceny? To już każdy będzie musiał sobie sam odpowiedzieć, ile jest w stanie dopłacić za styl.