Co to cafe racer i skąd się wziął – czyli o modzie na modyfikacje

Geneza cafe racerów

Motocykle znane pod nazwą cafe racer powstały na przełomie lat 50. i 60. Pojawiały się w różnych częściach Europy, ale najbardziej kojarzone są z Wielką Brytanią. Był to czas, gdy kraj ten (jak i wiele państw na kontynencie) odetchnął po wojnie i ludzie wzbogacili się na tyle, że samochody stały się popularne, a motocykle z tanich środków transportu zamieniły się w modne maszyny podkreślające wolnościowy styl życia. Tak jak i dziś, tak też wtedy wśród fanów dwóch kółek popularne było modyfikowanie swoich maszyn. W przypadku cafe racerów cel był jeden – uczynić je jak najszybszymi. Komfort zupełnie nie miał znaczenia.

Wielu motocyklistów w tym czasie spotykało się w barach oraz kawiarniach i popularne stało się szybkie przemieszczanie między nimi. Jednym z najsłynniejszych z nich jest znajdująca się niedaleko Wembley w Londynie Ace Cafe. Ten bar dla kierowców działał oryginalnie w latach 1938-1969 i w latach 60. stał się kultowym miejscem spotkań motocyklistów. Było to miejsce tak legendarne, że w 1997 r. wróciło do życia i działa do dziś.

Motocykle typu cafe racer wiązały się oczywiście z konkretną subkulturą nazywaną rockers, ton-up boys czy później po prostu cafe racers. Był to brytyjski odpowiednik znanej z USA subkultury greasers. Rockersów tak samo można było poznać po skórzanych kurtkach motocyklowych i jeansach. To właśnie oni przesiadywali w barach i kawiarniach dla kierowców, co przerodziło się w wyścigi pomiędzy takimi lokalami. To natomiast pociągnęło za sobą modyfikację motocykli. Oczywiście starano się poprawić osiągi silnika, ale dla dzisiejszego postrzegania cafe racerów ważniejsze były zmiany wpływające na wygląd.

Jak wygląda cafe racer

Przede wszystkim demontowano wszelkie niepotrzebne elementy nadwozia, dzięki czemu cafe racery stawały się tak lekkie, jak to tylko możliwe. Często przerabiano je na motocykle jednoosobowe (w końcu miały to być maszyny niemal wyścigowe), dzięki czemu zyskiwały charakterystyczne oparcie i aerodynamicznie wyprofilowany tył (coś co dziś kojarzy się właśnie modelami sportowymi). Kierownica natomiast była umieszczana bardzo nisko, aby umożliwić maksymalnie pochyloną i aerodynamiczną pozycję na motocyklu. Montowano długie, ale niskie zbiorniki paliwa (często aluminiowe polerowane i niemalowane) oraz sportowe układy wydechowe.

Jak widać, maszyny, które dziś są tak uwielbiane za swój styl i wygląd, nie powstawały z myślą o tym, żeby się ładnie prezentowały, ale żeby były jak najszybsze. Oczywiście dbano o to, żeby te ówczesne "customy" wyglądały drapieżnie, ale głównym celem była prędkość. W dużym stopniu oznaczało to lekkość, która przekładała się zarówno na przyspieszenie, jak i na poprawię właściwości jezdnych. Trzeba pamiętać, że cafe racerami jeżdżono po drogach publicznych, więc zwinność i zwrotność tych maszyn była równie ważna, jak czysta prędkość.

Styl bardziej obowiązywał samych rockersów. Ozdabiali oni swoje kurtki naszywkami, przypinkami i ćwiekami lub po prostu obrazkami malowanymi na skórze. Najczęściej używali klasycznych otwartych kasków z goglami. A na jeansy naciągali wysokie motocyklowe skórzane buty. Kojarzeni byli z luzakami lubiących niebezpieczny styl życia i oczywiście rock and rolla.

Cafe racery dziś

Współczesne cafe racery to motocykle w większym lub mniejszym stopniu przypominające maszyny sprzed lat. Jest to styl modyfikacji niezwykle popularny na scenie customowej. Na cafe racery przerabiane są bardzo zróżnicowane motocykle. Zarówno te starsze, np. z lat 80., jak i współczesne konstrukcje. Oryginalnie, w latach 60., były to głównie motocykle brytyjskie, ale dziś są to zarówno maszyny europejskie, jak i japońskie. Przy takich kompleksowych przeróbkach jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia i głębokość portfela twórców oraz klienta.

Oczywiście najważniejsze jest, aby jak najbardziej przywołać cechy oryginalnych cafe racerów. Zatem niskie, nierzadko nawet wygięte w dół krótkie kierownice, smukłe baki czy pojedyncze siedziska, to cały czas znaki rozpoznawcze tych motocykli. I oczywiście brak jakichkolwiek owiewek. Chcąc zachować klasyczny wygląd, obowiązkowe są okrągła przednia lampa oraz długi wydech.

Moda na motocykle retro i cafe racery jest dziś tak duża, że wielu producentów oferuje współczesne wizje takich maszyn prosto z salonu. Jedne wyglądają bardziej klasycznie, inne są stylistycznym miksem klasyki z nowoczesnością. Jednak sama nazwa "cafe racer" jest już tak rozpoznawalna i modna, że producenci motocykli przyklejają ją do każdego modelu, który w jakimkolwiek stopniu nawiązuje do tych kultowych motocykli sprzed lat.

Warto jednak zastanowić się nad tym, jakie maszyny są prawdziwymi współczesnymi cafe racerami. Fani stylu tych maszyn często przeciwstawiają je nowoczesnym konstrukcjom nastawionym na osiągi. Jednak czy właśnie tak nie było w latach 60., że cafe racery miały być przede wszystkim szybkie? Zatem tak jak bez wątpienia współczesne interpretacje klasycznych cafe racerów to piękne i style motocykle, których trudno nie kochać, tak prawdziwy duch cafe racerów żyje w najmocniejszych miejskich nakedach, które dziś potrafią mieć moc 150-200 KM.