O tym, jak bardzo Polacy lubią włoskie produkty świadczy wolumen sprzedaży użytkowego Doblo w zeszłym roku. Do klientów trafiły 434 osobowe wersje i ponad 1 200 dostawczych. Starzejący się model wymagał odświeżenia, dlatego już wkrótce pojawi się w salonach najnowsze, 4-wcielenie. Produkowane w Turcji auto wyceniono na niecałe 54 tysiące złotych
Najnowsze wcielenie Doblo trudno uznać za rewolucyjne. Gruntowny lifting odświeżył przednią część pojazdu, natomiast z boku i z tyłu zmiany są jedynie kosmetyczne. Ważniejszy jest jednak fakt, że sprzedawany na 29 rynkach Fiat występuje w trzech specyfikacjach wyposażeniowych, dwóch wysokościach dachu i rozstawu osi i 5 lub 7-osobowej konfiguracji wnętrza. Żaden z konkurentów nie wywołuje swoją urodą przyspieszonego bicia serca, a kształt bryły kombivana został podyktowany względami praktycznymi. Gdyby postawić obok siebie Berlingo, Partnera i Volkswagena Caddy, wszystkie wyglądałyby podobnie. Niemniej, między powyższymi konkurentami występują niewielkie różnice. W Doblo, co jest możliwe u rywali, nie dokupimy LED-owego oświetlenia do jazdy dziennej, a także poprawiających widoczność w nocy ksenonowych reflektorów. Póki co, w ofercie też nie ma odmiany z napędem 4x4 i zwiększonym prześwitem.
Największą zaletą Doblo jest bez dwóch zdań jego wnętrze. Od momentu wprowadzenia na rynek, auto znalazło blisko 1,5 miliona klientów na całym świecie, co skutecznie wymusza na inżynierach wprowadzanie ciągłych udoskonaleń. W czwartej generacji modułowość przestrzeni wewnętrznej świetnie oddaje aż 30 różnych konfiguracji ustawień foteli. Przedni fotel pasażera z łatwością ustawimy w pozycji stołu, co też pomoże przewieźć kilkumetrowe przedmioty. Drugi i trzeci rząd można składać, pochylać, wyjmować i przesuwać, dopasowując położenie do aktualnych potrzeb. Załadowanie lodówki, 60-calowego telewizora i taczki nie będzie stanowić dla Fiata najmniejszego problemu.
W zależności od wybranego rozstawu osi, do dyspozycji użytkownika oddano 790 lub 1050 litrów ustawnego bagażnika. Jeśli potrzebujemy jeszcze więcej, po złożeniu drugiego rzędu wartości przewozowe wzrastają odpowiednio do 3200 i 4 tysięcy litrów. Ponadto, na pokładzie mamy szereg gadżetów elektronicznych podnoszący komfort codziennej eksploatacji. Na liście opcji znajdziemy automatyczną klimatyzacją regulowaną w jednej strefie, tempomat, wejścia na zewnętrzne nośniki pamięci, czy też zestaw multimedialny z dotykowym ekranem i dodatkowo obsługujący fabryczną nawigację.
Projektując deskę rozdzielczą nastawiono się na przejrzystość i wzorową ergonomię. Nikt nie powinien mieć trudności w zlokalizowaniu pożądanej funkcji, przez co sterowanie udogodnieniami następuje intuicyjnie i nie odwraca uwagi kierowcy. Jakość materiałów wykończeniowych wpisuje się w średni pułap segmentu kombivanów. Zdecydowana większość tworzyw jest twarda i zrobiona z odpornego na zarysowania i łatwego w myciu plastiku.
(fot. WP.PL/Piotr Mokwiński) Gama silników pozwoli dopasować odpowiedni wariant do konkretnych potrzeb. Wśród jednostek benzynowych mamy do wyboru trzy motory. Wszystkie o pojemności 1,4 litra i spełniające wyśrubowaną normę Euro 6. Podstawowy i jednocześnie wolnossący rozwija 95 koni mechanicznych i 127 Nm. Współpracuje tylko z manualną przekładnią o 5 stopniach i rozpędza się do setki w niewiele ponad 15 sekund. To propozycja dla najmniej wymagających i niezbyt często wyjeżdżających poza granice miasta (161 km/h prędkości maksymalnej).
Znacznie lepiej prezentuje się ten sam agregat, ale wspomagany turbosprężarką. Ma 120 KM, 206 Nm, 6-biegową skrzynię manualną, a do tego zużywa takie same ilości paliwa, jak wyżej opisany przypadek. W odmianie proekologicznej jest zasilany gazem ziemnym gromadzonym w zbiorniku o pojemności 24,6 m3. Chcąc pokonywać rocznie przynajmniej 30 tysięcy kilometrów, warto przyjrzeć się bliżej dieslom. 1,6 MultiJet rozwija 90 lub 105 koni, zaś najmocniejszy o pojemności dwóch litrów 135 KM i 320 niutonometrów.
(fot. WP.PL/Piotr Mokwiński) Z pobudek czysto ekonomicznych, najlepszy wybór stanowi wersja środkowa. Zapewnia rozsądną dynamikę i przy okazji niskie zapotrzebowanie na paliwo. 6 litrów w cyklu średnim nawet ze znacznym obciążeniem należy przyjąć za dobry rezultat. Ponadto, Doblo dość pewnie trzyma się drogi, ledwie wyczuwalnie reaguje na boczne podmuchy wiatru, a sprężyste zawieszenie skutecznie radzi sobie z nierównościami. Układ jezdny nie zapewnia sportowych doznań, ale też nie cechuje się przesadnym komfortem – taki złoty środek.
Promocyjne 53 900 złotych to bardzo dobra oferta w klasie kompaktowych kombivanów. W tej cenie dostaniemy odmianę wolnossącą 1,4 z podstawowym wyposażeniem z zakresu bezpieczeństwa i komfortu. Za przyzwoicie zaopatrzonego w dodatki diesla trzeba zapłacić około 20 tysięcy więcej. Konkurencja jednak nie śpi. Kilka dni temu światło dzienne ujrzał zmodernizowany Volkswagen Caddy, a w zeszłym roku zadebiutował Ford Tourneo. Doblo nie odstaje od standardu tego segmentu. Gabaryty gwarantują mu miejsce na podium, a to chyba najważniejszy aspekt dla klienta rozglądającego się za tego typu samochodem.
Piotr Mokwiński/ll/moto.wp.pl