Czwarta generacja
Podniesienie ceny Celiki nie zostało dobrze odebrane przez prasę motoryzacyjną, ale testy drogowe wykazały, że nowa jakość prowadzenia auta oraz większa stabilność na drodze usprawiedliwiają ten koszt. Na rynku brytyjskim dostępna była początkowo tylko jedna wersja, wyposażona w jednostkę 2,0 l o mocy 149 KM i 5-biegową manualną lub 4-biegową automatyczną skrzynię biegów.
W październiku 1986 r. Toyota ogłosiła wprowadzenie sztandarowego modelu GT-Four z nowym silnikiem 3S-GTE, z turbodoładowaniem i intercoolerem. Moc 188 KM sprawiła, że był to najmocniejszy 2-litrowy silnik w Japonii. Napęd, rozłożony na cztery koła przez centralny mechanizm różnicowy, uczynił auto "rajdowym pociskiem" Toyoty.
Wejście Celiki GT-Four na rynek brytyjski zostało opóźnione do marca 1988 r., ponieważ benzyna bezołowiowa, którą auto zużywało, nie była jeszcze powszechnie dostępna. Zbiegło się to w czasie z debiutem samochodu w grupie A mistrzostw WRC. Był to pierwszy poważny rywal do tytułu mistrza i od tej pory zespół TTE uczestniczył w każdym wydarzeniu w kalendarzu WRC. Najlepsze wyniki przyniósł rok 1990, kiedy Carlos Sainz zdobył tytuł najlepszego kierowcy, a Toyota zajęła 2. miejsce w kategorii producentów.