Srebrna Rakieta

Pomimo co najmniej 15 lat na karku (ostatnie modele zeszły z taśm produkcyjnych w 1993 roku) i rodowodu niczym Frankenstein, Rakieta – jak nazywa swoje auto właścicielka wygląda naprawdę dobrze. Karoseria swoją linią nie kładzie na kolana. Dzięki klasycznemu projektowi mimo upływu wielu lat od opuszczenia fabryki nie wygląda na przestarzałą. Do tego wszystkiego nigdzie nie ma śladu rdzy. – I jeszcze te modne w tym sezonie kolory naklejek wzdłuż całego boku – cieszy się właścicielka.

Wnętrze samochodu jest natomiast zaskakująco przestronne. Po wejściu do środka w oczy rzucają się od razu dwie rzeczy. Po pierwsze fotele. Są one wykończone materiałem, który swoją fakturą przypomina bardzo miękki i gruby sztruks. Okazuje się, że to był idealny pomysł na wykończenie wnętrza, bo po tych wszystkich latach na poszyciu przednich i tylnych nie widać śladu zużycia. Dodatkowo z przodu konstruktorzy zdecydowali się zainstalować iście sportowe „kubełki”.

Drugą rzeczą, która rzuca się w oczy po zajęciu wygodnej pozycji za kierownicą jest deska rozdzielcza. Projektanci, musieli być chyba fanami filmów Star Trek. Próżno tu szukać chociażby klasycznego drążka do przełączania wycieraczek. Włącznik do każdego z trybów, działania znajduje się bowiem po prawej stronie kokpitu. Po drugiej zaś stronie znajdują się przełączniki trybów świateł. Z jednym jednak wyjątkiem. Włącznik świateł drogowych znajduje się tam, gdzie zawsze, czyli przy przełączniku kierunkowskazów. Niestety mimo odważnego pomysłu i nietuzinkowych rozwiązań, projektanci musieli poszukać sobie chyba innej pracy, bo już chyba nigdzie takich rozwiązań nie uświadczymy.

Na uwagę zasługuje również panel ogrzewania. Dokładniej, symbole jakie tam się znalazły. Prócz klasycznego oznaczenia ogrzewania przedniej szyby znajdziemy bardzo gustowny bucik, który symbolizuje oczywiście nawiew skierowany na nogi. Kontur głowy z rozwianymi włosami, symbolizuje natomiast powietrze skierowane do kratek. Jest oczywiście iście amerykański suwak do określenia temperatury z oznaczeniami ‘Cold” i „Hot”.

Wnętrze każdego samochodu i jego karoseria są niczym bez silnika. Pod maskę Gemini trafiło kilka rodzajów silnika. Między silnikami benzynowymi o pojemności 1,5l i 1,6l pod maskę małego Isuzu trafił również silnik diesla. I właśnie taki motor ma Rakieta – Dzięki temu, że ma turbodoładowanie na trasie sprawdza się naprawdę znakomicie – chwali się Agata. – Kiedyś jechałam nawet 140km/h.

Do całkiem przyzwoitych osiągów dochodzi spalanie. Jak twierdzi sama właścicielka w mieście samochód zadowala się niewiele ponad 6l litrami ropy – Na trasie to zejdzie czasem poniżej pięciu litrów, jak się postaram – dodaje Agata.

Zbyt dalekich tras Gemini Agaty niestety nie pokonuje – Najdalej zapuściłam się z Gdańska do Giżycka – wspomina Agata. – Cóż jedzie się wygodnie, jak na niewielkie auto. Tylko przy dużych prędkościach co nieco drży, może to z zimna – Zastanawia się właścicielka Gemini. Chociaż wszystko wskazuje, że nawet na dalekie wakacje można by się nim wybrać, nawet w cztery osoby.

Wygodne fotele i tylna kanapa zachęcają do podróży, które latem mimo braku klimatyzacji mogą umilić tylne uchylne okna

Pomocny w dalszych wojażach mógłby okazać się również całkiem spory, jak na tę klasę i wiek pojazdu bagażnik. Bez kłopotu można by w nim zmieścić cztery torby podróżne. Jeśli byśmy jechali na przykład w 3 osoby to bagażu można zabrać jeszcze więcej, dzięki symetrycznie dzielonej tylnej kanapie. Chociaż wszystko wskazuje, że nawet na dalekie wakacje można by się nim wybrać, nawet w cztery osoby.

Jeżdżenie unikatowym samochodem ma wiele wad i zalet. Do zalet należy przede wszystkim fakt samego posiadania auta, którego właściwie nikt nie ma. Wadą zasadniczą zaś jest za to, że części zamienne są równie unikatowe jak sam pojazd – Miałam poważny kłopot z linką i tarczą sprzęgła – wspomina szczęśliwa właścicielka Rakiety. – Po wielu perypetiach i zastosowaniu domowych rozwiązań znajomi mechanicy uporali się ze wszystkim.