Fiat Uno
Wartą rozważenia rynkową propozycją dla kierowców ceniących niskie koszty utrzymania, charakterystyczne dla starszych modeli Fiata, jest model Uno. Zwłaszcza wersje po gruntownym liftingu z 1989 roku w ogromnej liczbie zalały polskie drogi, opuszczając bielską i tyską fabrykę do 2002 roku. Dostępne były dwa warianty nadwoziowe, trzy- i pięciodrzwiowy hatchback, jednak z uwagi na niewielką różnicę w cenie w ogłoszeniach przeważają bardziej praktyczne wersje.
Archaiczna kabina pochodząca z lat 80. zaskakuje prostotą i łatwością obsługi. Co ciekawe, pomimo niewielkich rozmiarów Uno bez problemu przewiezie w przyzwoitych warunkach cztery dorosłe osoby, niestety już bez bagażu. Inżynierom Fiata nie udało się pokonać rdzawego problemu, co widać prawie na każdym egzemplarzu z korozją w kilku punktach karoserii. Do napędu Uno nie warto wybierać podstawowego, znanego z Cinquecento silnika 900 cm3 o mocy 39-45 KM, gwarantującemu mizerne osiągi nawet przy jeździe w pojedynkę. Prawdziwym złotym środkiem okazuje się 1,1 Fire 50 KM lub 1,4e z mocą 70 KM.