ADAC
Specyfika rankingów niezawodności tworzonych przez ADAC polega na tym, że dane, na podstawie których są one tworzone, zbierane są z faktycznych zgłoszeń kierowców, których samochody uległy awarii i do których wezwana została pomoc drogowa ADAC. Do 2013 roku w raporcie uwzględniano jedynie usterki aut nie starszych niż sześć lat, których roczna sprzedaż na niemieckim rynku przekracza 10 tys. egzemplarzy. Później zmieniono kryterium wiekowe. Teraz w rankingu znajdziemy modele z przedziału 3-10 lat. Zmiana ta spowodowana była tym, iż auta roczne i dwuletnie bardzo rzadko się psują i różnice w wynikach są minimalne. Z kolei publikowanie danych dla starszych egzemplarzy wynika z faktu, że w ostatnich latach wzrósł średni wiek jeżdżących samochodów po niemieckich drogach.
W publikowanym raporcie nie są uwzględniane jednak dane ze wszystkich interwencji specjalistów ADAC. W najnowszym rankingu na przykład wyniki pochodzą z zaledwie 434,6 tys. przypadków, podczas gdy pojazdy ADAC wyjeżdżały do ponad 3,9 mln wezwań. Skąd aż takie rozbieżności? Poza samochodami, które nie spełniają kryterium wieku, do statystyk usterkowości nie trafiają wezwania, w których to kierowca był winny usterki (np. uszkodzenie opony bądź nalanie złego paliwa), od członków niemieckiego automobilklubu i realizowane w ramach usługi assistance, jakie niektórzy producenci zapewniają przy pomocy właśnie ADAC.
Dane w rankingu usterkowości prezentowane są w podziale na sześć kategorii (mini, małe, kompaktowe, średnie, klasa wyższa, dostawcze) oraz w podziale na lata, w których badane modele występowały na rynku. ADAC podaje również średni roczny przebieg dla każdego przebadanego modelu, jaki znalazł się w rankingu.
Tak przedstawione dane usterkowości nie pozwalają na określenie najmniej usterkowych modeli ani w każdym segmencie rynkowym, ani tym bardziej bez takiego podziału. Za to możemy się dowiedzieć, jak wypadają pod względem awaryjności poszczególne modele z różnych roczników.