Niezły odlot

Na pierwszy rzut oka nie różni się zbytnio od zwykłego Porsche 911. Zdradzają go jednak detale. Niższe zawieszenie, elektrycznie wysuwany spoiler z tyłu i pod przednim zderzakiem. Ogromne wloty powietrza z przodu i po bokach karoserii. Tylny zderzak z dyfuzorem i wbudowanymi, podwójnymi końcówkami wydechu.
Wnętrze to wzór ergonomii i jakości wykonania. Z wyjątkiem niedostatków w twardych, kubełkowych fotelach i braku logiki sterowania pokładowym komputerem. Choć to bogato wyposażona wersja, nie znajdziemy sterowania radiem w kierownicy. To rasowy, sportowy samochód, więc kierowca powinien się skupić na jeździe, zwłaszcza, że obrazy za przednią szybą zmieniają się naprawdę szybko.
Pod maską 6-cylindrowy boxer o pojemności 3.8 litra, zaopatrzony w dwie turbosprężarki z chłodnicami powietrza. Moc: 560 KM jest przenoszona na tylną i przednią oś z pomocą chłodzonego wodą układu.
Porsche 911 Turbo S jest najszybsze w trybie Sport Plus, gdy kierowca nie ingeruje w zmianę przełożeń. Komputer dba wówczas o uzyskanie maksymalnego przyspieszenia i jak najlepszych osiągów, dodając 50 Nm maksymalnego momentu obrotowego. W sumie do dyspozycji mamy aż 750 Nm. Tak wielki moment i moc wymusiły zastosowanie aktywnej aerodynamiki, użycie większego, tylnego spoilera o zmiennej geometrii, obniżenie zawieszenia, skrętnych kół tylnej osi i jeszcze szerszych opon. Dzięki temu sprint do setki trwa 3 sekundy. Startujący za wyciągarką szybowiec robi to w 0,5 s szybciej.
Porsche Turbo S prowadzi się genialnie. Nawet podczas bardzo agresywnej jazdy w zakrętach, ani przez chwilę nie musi ingerować ESP. Podwozie i układ przeniesienia napędu są idealnie zestrojone, dając kierowcy niesamowite możliwości. To wszystko musi kosztować. Za testowany egzemplarz trzeba zapłacić 1 mln 2354 zł. Wersja podstawowa kosztuje 965 000 zł.