Test: Nissan Micra - Globalny Azjata

W stosunku do poprzednika, zmieniła się większość elementów. Począwszy od płyty podłogowej, a skończywszy na najdrobniejszych detalach wewnątrz. Nissan wyraźnie złagodniał, przez co stracił swój nietuzinkowy charakter. Jego zewnętrzna stylistyka zdecydowanie odbiega od tego, do czego przyzwyczaili nas konkurenci w postaci Ibizy, czy Fiesty.

Japończycy postawili tym razem na stonowany i zachowawczy design. Brak tu krzykliwości i czegoś, co pozwoli na dłużej zatrzymać oko na karoserii. Zrobiło się zwyczajnie i wręcz nudno. Być może globalny odbiorca to polubi. Z drugiej jednak strony, warto jeszcze zwrócić uwagę na kilka istotnych faktów. Micra zrzuciła aż 35 kilogramów, mimo nieznacznie większych gabarytów. To dzięki zastosowaniu lżejszych materiałów. Na wadze straciły drzwi, wszelkie pokrywy, przednie zawieszenie, zbiornik paliwa, układ wydechowy oraz błotniki. Całość na szczęście wciąż wzbudza wrażenie solidności.

Wewnątrz pojazdu każdy powinien się pozytywnie zaskoczyć ilością miejsca zarówno z przodu jak i z tyłu. Na przeciętnie wyprofilowanych fotelach siedzi się wygodnie, ale wyraźnie brak im odpowiedniego podparcia bocznego. Na kanapie natomiast, nawet dwóch rosłych osiłków przyjmie dogodną pozycję.

Na nogi i nad głową odnajdziemy wystarczającą przestrzeń. Na bagaże przewidziano 265 litrów, co stanowi średnią wartość w tej klasie. Po złożeniu oparć uzyskamy 605 litrów i płaską podłogę przedziału bagażowego. Utrudniać załadunek może ciut za wysoki próg załadunkowy.

Na przeciętnym poziomie pozostaje jakość zastosowanych materiałów wykończeniowych. Na desce rozdzielczej dominują twarde plastiki, ale solidne spasowanie zapobiega niepotrzebnym hałasom wydawanym podczas jazdy. Sama ergonomia nie nastręcza większych trudności, ale zapoznanie się ze wszelkimi przyciskami, powinno nam zająć kilka chwil.

Projekt kokpitu centralnego i zegarów nie należy do specjalnie finezyjnych, ale i tak wnosi sporo świeżości w segmencie aut miejskich. Ważną tu rolę odgrywa też ponadstandardowy zestaw multimedialny z ciekłokrystalicznym wyświetlaczem umieszczonym centralnie. W wersji Acenta kosztuje on 2300 złotych, zaś w najbogatszej specyfikacji Tekna, należy już do wyposażenia seryjnego. Warto go wybrać, gdyż mocno podnosi atrakcyjność codziennego użytkowania auta, którą z kolei zakłóca nieco automatyczna skrzynia biegów współpracująca z jedynym dostępnym silnikiem benzynowym.

* TU ZNAJDZIESZ WIĘCEJ ZDJĘĆ NOWEJ MICRY * Jeszcze kilka/kilkanaście lat temu, każdy z nas by pewnie machnął ręką na tego typu przekładnię, bo innych nie było. Jednak w dobie dwusprzęgłowych wynalazków, klient stał się bardziej wybredny i oczekuje czegoś więcej od zwykłego automatu. W tym przypadku ów mechanizm zabiera mnóstwo radości z jazdy. Bezstopniowe urządzenie ospale pobudza do pracy jednostkę napędową, natomiast dźwięki które dobiegają do uszu podróżujących, możemy porównać z tymi, słyszanymi na małolitrażowym skuterze.

Ten zestaw zadowoli jedynie spokojnie usposobionych kierowców, którzy na co dzień nie są przyzwyczajeni do wyprzedzania i częstej migracji po skrajnych pasach ruchu. A jeśli są, to i tak nie polecamy tego typu manewrów, gdyż w przypadku Nissana nie będzie to zbyt bezpieczne. Na szczęście pozostaje w alternatywie manualna przekładnia, pozwalająca rozpędzić Japończyka w 13,7 sekundy do pierwszej setki i zatrzymać wskazówkę prędkościomierza na wartości 170 km/h.

Póki co, w ofercie nie widnieją inne motory. Konstruktorzy uznali, że przy tak niskim spalaniu i skromnych rocznych przebiegach, niska byłaby opłacalność wprowadzenia Diesla. I faktycznie, Micra wykazuje się ograniczonym apetytem na paliwo. Wyniki na poziomie 6,5-7 litrów w zatłoczonym mieście i około 5 we flegmatycznie pokonywanej trasie, powinny zadowolić większość potencjalnych nabywców.

Równie dobrze wypada układ jezdny. Samochód prowadzi się pewnie, a za sprawą minimalnego promienia skrętu wynoszącego 4,65 metra, parkowanie i poruszanie się po ciasnych uliczkach należeć będzie do ulubionych czynności. Ciut gorzej kształtuje się wybieranie nierówności, ale nie odbiega ono od średniej w klasie mieszczuchów.

Cenowo Nissan też plasuje się w środku stawki. Nie jest ani droższy, ani tańszy od japońskiej, czy niemieckiej konkurencji. Katalog otwiera najniższa odmiana Visia wyceniona na 38 900 złotych. Nieco lepiej wyposażona Acenta z manualną przekładnią, to wydatek dodatkowych 5 400 złotych.

Gdy jakimś cudem zapragniemy nabyć jednak egzemplarz z automatyczną skrzynią biegów, cena wzrośnie o kolejne 5 tysięcy. W zamian otrzymamy automatyczną klimatyzację, elektrycznie sterowane szyby, tempomat, jak i radioodtwarzacz z wyjściem Aux i kontrolerami na obszytej skórą kierownicy. W powyższej konfiguracji, to przestronny, funkcjonalny i przyzwoicie wyposażony pojazd, dla niezbyt wymagających osób. Zdecydowanie odradzamy bezstopniową przekładnię CVT.

Piotr Mokwiński

"Nissan Micra 1.2 CVT Acenta" - DANE TECHNICZNE