Peugeot Oxia 1988
Zaprezentowany w 1988 roku trzeci z serii supersamochodów Peugeota, pod względem stylistyki był najbardziej stonowanym prototypem. Brak ekstrawagancji w designie twórcy nadrobili osiągami. Oxia pod tym względem była bardziej radykalna od Quasarâa i Proximy. Koncept, jak większość prototypów, mógł tylko stać na wystawie i cieszyć oko, jednak twórcy zdecydowali inaczej. Wzięli samochód na tor, a tam rozpędzili go do 349 km/h. W 1987 r. najszybszym, dopuszczonym do ruchu drogowego autem, było Ferrari F40, które rozpędzało się do "zaledwie" 324 km/h.
Za wspaniałe osiągi odpowiedzialny był podwójnie doładowany silnik V6 o pojemności 2849 cm3, któremu nie straszna była masa samochodu, zaledwie 1380 kg. Jednostka generowała 680 KM, oraz 726 Nm. Moment obrotowy na obie osie przekazywała 6-biegowa skrzynia. W prototypie zastosowano układ, pozwalający na skręcanie wszystkich czterech kół, regulowany spoiler, system monitorujący temperaturę i cieśninie kół, a za zasilanie systemu klimatyzacji odpowiedzialne były panele słoneczne, znajdujące się w przedniej części nadwozia. Pokładowa nawigacja wyświetlała mapę, której wielkość była uzależniona od prędkości samochodu.
mk/mw/