Harley-Davidson Sportster Forty-Eight: powrót do przeszłości

Moda na produkty nawiązujące stylistycznie do tych powstających przed laty jest szczególnie widoczna na rynku motocykli. To właśnie dla wielbicieli takiego stylu powstał Harley-Davidson Sportster Forty-Eight. Popularny model w wersji „na lata 40.” spodoba się wszystkim, którzy tęsknią za przeszłością.

Oglądając filmy, albo spotykając na ulicach motocykle z okresu drugiej wojny światowej szybko zauważamy, że wyglądały one nieco inaczej. Charakterystyczne cechy jak balonowe opony, wygląd kierownicy, siedzenia i wiele innych szczegółów odróżniają te motocykle od maszyn oferowanych dzisiaj. Co jeśli lubimy taki styl sprzed lat? Pozostaje nam kupić stary motocykl? Niekoniecznie. Zabytkowe maszyny mają swój styl, duszę i klimat, jednak mogą też sprawiać problemy. Dlatego idealnym rozwiązaniem jest nowy motocykl stylizowany na model sprzed lat, czyli na przykład Forty-Eight.

Harley-Davidson to marka bardzo klasyczna, która lubi trzymać się starych i sprawdzonych rozwiązań. Dlatego też amerykański producent z łatwością odnajduje się w tworzeniu motocykli stylizowanych na modele sprzed lat. O konserwatywnym podejściu do tematu powinien świadczyć sam fakt, że seria Sportster produkowana jest nieprzerwanie od lat 50. Z tego powodu cały projekt modelu Forty-Eight prezentuje się spójnie i bardzo dobrze.

„Czterdziestka ósemka” otrzymała wiele charakterystycznych elementów. O stylu tej maszyny mówi przede wszystkim balonowa przednia opona, charakterystyczny zbiornik paliwa, światła stopu zintegrowane z kierunkowskazami, czy wreszcie nisko umieszczone lusterka. To wszystko tworzy niepowtarzalny klimat Forty-Eighta. Nietypowe umiejscowienie lusterek może jest nieco niewygodne, ale dzięki niemu motocykl uzyskał czystą linię, którą kończą klasyczne tylne światła. Styl uzupełnia niewielki bak, którego pojemność to zaledwie 7,9 l, co przy silniku o pojemności 1,2 l oznacza, że jest to maszyna głównie do miasta.

Sportster Forty-Eight otrzymał silnik Evolution 1202 cm3. Klasyczna dla amerykańskiego producenta jednostka V2 jest prawdziwym sercem, które charakteryzuje ten motocykl. Już od wolnych obrotów pracuje mocno, mechanicznie. Wibracje wyraźnie potwierdzają, że mamy pod sobą proste urządzenie, które myśli o pracy, a nie o wygodzie i kulturze. Całość podkreśla głośny bulgot dobiegający z rozgrzanego podwójnego wydechu. Cylindry, jak dwa młoty już od niskich obrotów oferują odpowiedni moment obrotowy.

Silnik połączony jest z pięciobiegową skrzynią, która jest kolejnym elementem zbudowanym wedle tej samej klasycznej filozofii. Należę do ludzi, którzy lubią nowoczesne gadżety elektroniczne, ale w momencie, gdy mam do czynienia z motocyklami lub samochodami cenię w nich analogowość, mechaniczność. Mam na mysli o subiektywne uczucie, że prowadzimy maszynę, której elementy nieprzerwanie poruszają się i pracują, a człowiek staje się częścią tego procesu. Właśnie tak jest w przypadku Harleya. Zmieniając biegi do naszych uszu dochodzi wyraźny metaliczny dźwięk pracującej przekładni. Również silnik chodzi głośno i wyraziście. Nawet wynikające z tego wibracje, mówią nam, że mamy do czynienia z prawdziwą maszyną. Momentami można stwierdzać, że drgania podczas oczekiwania na zmianę świateł są męczące, ale są one właśnie częścią tej przyjemności obcowania z układem mechanicznym.

Motocykle w supercenach. Sprawdź oferty!

Już przy pierwszym spojrzeniu na Forty-Eighta w oczy rzuca się prostota zegarów, a raczej jeden zegar – prędkościomierz. Oprócz tego mamy do dyspozycji tylko kilka podstawowych kontrolek... i to wszystko. To efekt polityki minimalizmu widocznego w konstrukcji i stylistyce tego motocykla. Pamiętając o małym zbiorniku paliwa trochę przeszkadza brak paliwomierza – jedyną informacją o ilości benzyny jest zapalająca się kontrolka rezerwy. W praktyce oznacza ona, że przejedziemy jeszcze około 30 km, więc daje możliwość znalezienia najbliższej stacji.

Skoro już o tej dolegliwości mowa, to warto wspomnieć, że niewielki zbiornik definiuje też charakterystykę Forty-Eighta. Jest to motocykl typowo miejski. Nie mówiąc już o stronie praktycznej, jak owiewka, czy miejsce na bagaż, przy dłuższych trasach jazda musi być poprzedzona odpowiednim planowaniem postojów na stacjach. Dlatego jedynie w mieście poradzimy sobie bez większych problemów, a i tu warto się zaopatrzyć się w zapas paliwa trzymany w domu.

Niezależnie od tego, czy jeździmy po mieście, czy jednak zdecydujemy się na dalszy wyjazd – „czterdziestka ósemka” zapewni w miarę wygodną jazdę. Balonowe opony w połączeniu z odpowiednio zestrojonym zawieszeniem nie czynią z tego Harleya motocykla sportowego, za to pozwalają na komfortowe podróżowanie. Z drugiej strony nie jest przesadnie miękko, co jestem kolejnym elementem wpisującym się w styl motocykla inspirowanego historią. Przy codziennej eksploatacji to właśnie charakterystyka silnika i zawieszenie zapewniają, aby jazda Forty-Eightem nie była męcząca.

Klasyczne wydanie Sportstera nie jest jednak bez wad. Chyba największą z nich jest pewien brak poczucia ekskluzywności. Pisałem o tym, że Forty-Eight jest jak prosty pracownik fizyczny, który sprawnie, ale twardo wykonuje swoją robotę. Nawet stwierdziłem, że jest to zaletą tego motocykla. Zatem dlaczego wymagam czegoś takiego jak ekskluzywność? Otóż Harley-Davidson to już legenda, która kosztuje niemało, dlatego należy wymagać od niej więcej. Niestety Sportster nie robi takiego wrażenia jak droższe modele – V-Rod, czy Fat Boy.

Mimo tego, że seria Sportster jest tą najtańszą, to nawet Forty-Eight kosztuje w podstawowej konfiguracji 11 010 euro, czyli blisko 46 000 zł. Można powiedzieć, że inne modele z Milwaukee są jeszcze droższe, jednak nadal „czterdziestka ósemka” to niemały wydatek. Z drugiej strony trzeba też pamiętać, że kupując Harleya-Davidsona, kupujemy nie tylko motocykl, ale też pewien obraz marki, styl i historię. Może to mało praktyczne, ale warto za to dopłacić. W końcu to Harley.

WP: Szymon Jasina

Motocykle w supercenach. Sprawdź oferty!

"Harley-Davidson Sportster Forty-Eight" - DANE TECHNICZNE