Porsche Panamera - Coraz bliżej ideału
Poprzednia generacja Panamery wsławiła się garbatym kształtem karoserii nawiązującym do modeli z lat 50. Teraz nieznacznie ją zmieniono, ale to tylko ewolucja. Linia się podoba, bo mimo sceptycznych opinii sprzed debiutu, wyniki sprzedaży pierwszej generacji auta zaskoczyły także producenta. Nikt też się nie spodziewał sukcesu Cayenne'a. Jak widać, nisze w segmencie premium rządzą się swoimi prawami. Wobec tego Porsche, które lada dzień pojawi się w polskich salonach, powinno pobić kolejne rekordy.
Nowy model poznacie przede wszystkim po tylnej części, gdzie łagodnie opadający dach płynnie przechodzi w obły zderzak i dyfuzor z czterema niezależnymi końcówkami wydechu. LED-owe oświetlenie i elektrycznie wysuwany spojler stanowią atrakcyjne dodatki. Karoseria jedynie nieznacznie urosła. Auto ma 505 centymetrów długości (o 3,4 więcej od poprzednika), 194 szerokości i 142 wysokości. Ta ostatnia wartość jest tożsama z parametrami nadwozia rasowych coupe. W nadkolach wersji Turbo znajdziemy 20-calowe koła z oponami w rozmiarze 335/35. Atrakcyjny wzór felgi uzupełniają czerwone zaciski hamulcowe.
Radość z jazdy
To hasło przyświecające marce BMW. Do Porsche jednak pasuje zdecydowanie bardziej, bo Panamera łączy w sobie cechy auta sportowego, jak i luksusowej limuzyny. Póki, co w ofercie znajdziemy trzy jednostki napędowe. Podstawowy, benzynowy silnik to V6 biturbo. Z 2.9 litra pojemności konstruktorzy wydobyli aż 440 KM i 550 Nm dostępnych w zakresie 1750-6600 obr./min. Na litr przypada w tym przypadku aż 151,7 KM. Imponujące są również osiągi tej wersji. 1870-kilogramowe auto przyspiesza do setki w 4,2 sekundy (z pakietem Sport Plus) i rozpędza się do 289 km/h. Bez elektronicznego ogranicznika, za to z rasowym dźwiękiem układu wydechowego. Jeśli ustawimy komputer w tryb Sport, skrzynia delikatnie szarpie przy zmianie biegu blisko czerwonej skali obrotomierza, a z tylnej części pojazdu dobiega dyskretne bulgotanie. Nienachalne, takie w sam raz i pasujące do charakteru Gran Turismo. To określenie dobrze współgra z niemieckim samochodem. Jest piekielnie szybki, a do tego komfortowy w długich trasach.
Jeśli komuś mocy za mało, może zdecydować się na odmianę Turbo. To 4-litrowe V8 wspomagane podwójnym doładowaniem. 550 KM i 770 Nm momentu trafia na obie osie przez 8-stopniową, automatyczną przekładnię. Parametry robią wrażenie, podobnie jak wartości przyspieszeń. Pierwsza setka pojawia się na liczniku po 3,6 s. 200 po 13 sekundach. Wszystko odbywa się bezszelestnie. Auto jest świetnie wyciszono i do tego wyposażone w stosunkowo kompromisowe zawieszenie. Gwarantuje świetne czucie auta, ale też jest wystarczająco sztywne i jednocześnie komfortowe. We wspomnianym wcześniej trybie sportowym, utwardza się, a siła wspomagania układu kierowniczego maleje i to odczuwalnie. Wówczas z tęsknotą będziemy wypatrywać zakrętów na horyzoncie.
Nawet w ostrych łukach Panamera prowadzi się jak na prostej drodze. Nie są w stanie wytrącić jej z równowagi nawet delikatne koleiny. Dopiero poprzeczne przeszkody wadzą 20-calowym kołom z niskoprofilowymi oponami. Wkrada się wówczas delikatna nerwowość, którą opanujemy mocno trzymając koło sterowe. Na nawierzchniach w kiepskim stanie, warto uruchomić moduł komfortowy. Porsche łagodnieje, a pneumatyczne zawieszenie znacznie lepiej tłumi nierówności. Mniej spontanicznie reaguje też na dodawanie gazu, co istotnie wpływa na zużycie paliwa. Szybka jazda zaowocuje spalaniem na poziomie 20-24 litrów. Dostosowanie prędkości do wolniej poruszających się samochodów obniży zużycie do 10-11 litrów w trasie. Jak na osiągi auta to wynik bardzo dobry, choć dla oszczędnych przygotowano inną wersję.
Z Dieslem pod maską
To gatunek zagrożony wyginięciem, ale nadal istnieje. Niewiele zostało na rynku samochodów z wysokoprężnym V8. W Panamerze wzmocnione je dwiema sprężarkami, dzięki czemu z czterech litrów uzyskano 422 konie mechaniczne i 850 Nm. Co istotne, moment obrotowy dostępny jest w przedziale 1000-3250 obr./min. Pasażerów skutecznie odseparowano od dieslowskiego klekotu, a po uchyleniu szyby słyszalny jest jedynie świst tłoczących powietrze turbin. Każde wciśnięcie gazu wiąże się w tym przypadku z wbiciem we wzorowo wyprofilowany fotel z funkcja masażu.
Dla Porsche wbrew pozorom Panamera z Dieslem to ważny model. No, bo nie ma na świecie szybszej limuzyny zasilanej olejem napędowym. Jest się, więc czym chwalić. Potrzebuje zaledwie 4,3 sekundy na przyspieszenie do setki i tylko 16,8 na pokonanie bariery 200 km/h. Imponuje równie mocno elastycznością w trasie. Wyprzedzanie kolumny ciężarówek to przyjemność. 8-biegowa skrzynia reaguje błyskawicznie, nie mając też większych problemów ze zrzuceniem dwóch, czy trzech przełożeń. Zużycie paliwa? 10-13 w mieście i 7,5-9 litra w trasie. Przy masie własnej przekraczającej 2 tony, to bardzo przyzwoity wynik.
Wnętrze zdominowane przez multimedia
Guzikologia to termin zarezerwowany dla wcześniejszych modeli Porsche. Druga generacja Panamery do granic możliwości korzysta z dobrodziejstw świata dotykowej elektroniki, przez co przycisków jest tutaj znacznie mniej. Wnętrze zdominował 12,3-calowy wyświetlacz reagujący na zbliżenie palca, co ciekawe taki sam system możemy kupić w Skodzie. Wyświetlacz ma dużą rozdzielczość i wysokie nasycenie kolorów. Zawiaduje większością udogodnień pokładowych, których ilość uzależnia jedynie zasobność portfela klienta. Czaruje bogactwem folderów, jednak dotarcie do pożądanych funkcji zajmie trochę czasu. Taki urok współczesnej technologii.
Minimalizm jak widać rządzi się swoimi prawami i nie bierze jeńców. Do wszystkiego trzeba się przyzwyczaić, co może nie przypaść do gustu konserwatywnie nastawionej grupie użytkowników. Dotykowy panel ulokowano też między fotelami. To na nim umieszczono najważniejsze przełączniki sterujące klimatyzacją, kontrolą trakcji, a także ustawieniami zawieszenia.
Jakość materiałów wykończeniowych to ekstraklasa. Podobnych możemy spodziewać się w kolejnej generacji A8. Wiele z pokładowych systemów powinno znaleźć też zastosowanie w długo wyczekiwanej, flagowej limuzynie Audi.
Urządzając wnętrze swojej Panamery można wybierać między kilkoma gatunkami drewna, szczotkowanym aluminium, kolorami i gatunkami skóry, a także włóknem węglowym. Od przepychu może rozboleć głowa. Od strony funkcjonalnej, nie będziemy narzekać na brak schowków, czy miejsca w dwóch rzędach, bo jest go pod dostatkiem. Bagażnik o pojemności 495 litrów wystarczy na kije golfowe, czy walizki na weekendowy wyjazd. W razie potrzeby, można go powiększyć do 1304 litrów.
Naszym zdaniem
Pierwsze Panamery pojawią się w salonach sprzedaży już na początku listopada. Auto przekonuje świetnymi właściwościami jezdnymi, dopracowanym i gadżeciarskim wnętrzem, a także mocnymi silnikami o akceptowalnym zapotrzebowaniu na paliwo. Na złość sceptykom, ten model osiągnie sukces. Zamówienia można już składać. 523 tysiące kosztuje podstawowy 4S. Do 8-cylindrowego diesla trzeba dopłacić 20 tysięcy. Wersja Turbo to wydatek przynajmniej 746 tysięcy. Klienci z fantazją bez trudu przekroczą milion złotych. Ale jak pokazuje doświadczenie i w Polsce takich nie brakuje.
Konkurencja
Klasa premium jeszcze nigdy nie była tak mocna. Niedawno wprowadzona na rynek BMW serii 7 o oznaczeniu 750i xDrive (450 KM i 4,4 s do 100 km/h) to wydatek przynajmniej 506 600 zł.
455-konny Mercedes S500 4Matic kosztuje 504 500 zł. Warto wspomnieć, że niemieckie samochody występują jeszcze w wersji długiej. Panamera za to doczeka się być może rodzinnego kombi i znów, będzie to największe a zarazem najszybsze kombi na rynku. Do oferty ma dołączyć też hybryda.
Piotr Mokwiński, Wirtualna Polska