Opel Agila (od 2000 r.)
Nadwozie
| [
]( javascript:otworz('http://i.wp.pl/a/f/jpeg/9385/agila-1-b.jpeg',500,350) ) |
| --- | Opel Agila powstał przy współpracy z Suzuki. W wyglądzie zewnętrznym ma cechy japońskich mikrovanów – kanciasty, wąski i wysoki. Nie dodaje mu to urody, ale ważniejsze są chyba walory użytkowe. Nadwozie narzuca rozwiązania wnętrza. Nie oczekujmy więc dużego komfortu. W Agili mieszczą się swobodnie cztery osoby. Piąta jest raczej niemile widziana. Fotele są mało wygodne, choć siedzi się wysoko i dużo widać (także z tyłu, gdyż siedzenia są na podwyższeniu). Kokpit jest w stylu japońsko-europejskim, ale czytelny i ergonomiczny. Sporo elementów (zegary, przełączniki, itp.) pochodzą z znanych już wcześniej modeli Corsa i Astra. Do wykończenia wnętrza użyto średniej klasy tworzyw (twarde) w szarych kolorach. Trochę „życia” wnosi kolorowa tapicerka.
Bagażnik Agili jest mały i ma 240 litrów pojemności. Można go jednak powiększyć do 700 litrów po złożeniu oparć tylnej kanapy. To jedno z lepszych rozwiązać w tym aucie. Po wyjęciu zagłówka, jednym ruchem składa się oparcie tylnego fotela, który chowa się tak, że tworzy równą powierzchnię z podłogą bagażnika.
Silniki
| [
]( javascript:otworz('http://i.wp.pl/a/f/jpeg/9385/agila-2-b.jpeg',500,333) ) |
| --- | W Agili mamy do wyboru trzy silniki, ale na rynku wtórnym w praktyce istnieją dwa. Ten trzeci, to diesel 1,3 l wprowadzony do sprzedaży w 2003 r. i występujący jeszcze dość rzadko na rynku wtórnym. Najsłabszym silnikiem benzynowym jest jednostka 3-cylindrowa o pojemności 1,0 l i mocy 65 KM. Najlepiej nadaje się on do jazdy w mieście i nieobciążonym samochodem. Dalsze podróże są już męczące z powodu hałasu i braku mocy. Dużo lepszy jest drugi silnik – 4-cylindrowy, o pojemności 1,2 l i mocy 75 KM. Ma on bardzo podobne zużycie paliwa co słabszy, ale zdecydowanie lepsze osiągi i wyższą kulturę pracy.
Eksploatacja
Opel Agila to przede wszystkim samochód miejski – zwrotny, łatwy w prowadzeniu, z obszernym wnętrzem, jeżeli poruszamy się tylko w dwie osoby. Nisko osadzony środek ciężkości i dobrze pracujący układ zawieszenia gwarantuje stabilność auta na zakrętach. Podczas długich podróży brakuje komfortu dla pasażerów.
Co się psuje najczęściej?
| [
]( javascript:otworz('http://i.wp.pl/a/f/jpeg/9385/agila-3-b.jpeg',500,333) ) |
| --- | Agila jest obecna na rynku od sześciu lat i trudno jeszcze oceniać trwałość samochodu. Do najczęstszych awarii zgłaszanych przez użytkowników zaliczyć można usterki przepływomierza, zaworu recyrkulacji spalin, problemy z rozrządem, sondą Lambda, uszkodzenia łączników stabilizatorów, nietrwałe łożyska kół tylnych. W modelach z pierwszych partii produkcji sygnalizowano nietrwałe akumulatory, ale zapewne już dawno zostały one wymienione przez właścicieli. Bywają też modele, w których właściciele sygnalizowali kiepską jakość zabezpieczenia antykorozyjnego.
Na szczęście lista problemów nie jest długa, choć właśnie z racji wieku samochodów usterek powinno być w nich mało. Ogólnie model można uznać za udany. Na naszym rynku są oferowane Agile z polskiej sieci Opla (mają dokumentację), a także trafiają się sprowadzane z Niemiec. Te drugie auta odznaczają się najczęściej dużo lepszym wyposażeniem, ale nie zawsze mają znaną historię. Przy kupnie Agili należy także zwrócić uwagę, ile osób będzie mogło nią podróżować. Auta z pierwszych lat produkcji mają homologację na cztery osoby. Dopiero od 2002 r. dopuszczono rejestrację dla pięciu osób – w Europie (homologacja nr e198/140141*06 z dnia 17.06.2002 r.) oraz w Polsce (homologacja PL*0060*04 z 11.09.2002 r.).
Wady:
- niewygodne fotele,
- mały bagażnik,
- przeciętna jakość plastików we wnętrzu.
Zalety:
- zwrotny w mieście,
- łatwa adaptacja wnętrza,
- bezawaryjna jazda.
Ważniejsze daty z historii modelu
2000 – wiosna: prezentacja Opla Agili (bliźniaczy model Suzuki Wagon R+)
2001 – wzbogacenie oferty wyposażeniowej (Start, Comfort)
2002 – Agila jest homologowana na 5 osób
2003 – wprowadzenie do sprzedaży diesla 1,3 l/70 KM.
Orientacyjne ceny wywoławcze (w tys. zł)*
| | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 |
| --- | --- | --- | --- | --- | --- |
| 1,0 | 13,5-19,7 | 11,9-19,7 | 15,9-23,0 | 17,9-23,6 | 18,2-27,9 |
| 1,2 | 16,3-17,9 | 15,9-21,0 | 18,5-22,9 | 18,8-28,5 | 23,9-24,9 |
| 1,3 CDTI | - | - | - | - | 25,0-26,9 | *na podstawie ofert internetowych (ceny wywoławcze).
Silnik | 1,0 | 1,2 | 1,3 CDTI |
---|---|---|---|
Pojemność skokowa (cmł) | 998 | 1199 | 1248 |
Moc (KM/obr./min) | 60/5600 | 75/5600 | 70/4000 |
Maksymalny moment obr. (Nm/obr./min.) | 88/3800 | 110/4000 | 170/1750 |
Prędkość maksymalna (km/h) | 145 | 155 | 153 |
Przyspieszenie 0-100 km (s) | 17,7 | 13,5 | 15,0 |
Zużycie paliwa: trasa/miasto (l/100 km) | 5,1/7,0 | 5,5/7,8 | 4,4/6,6 |
Opony | 155/65 R14; 165/65 R14 | 165/60 R14 | |
Zbiornik paliwa (l) | 41 | ||
Objętość bagażnika (dmł) | 240/700 | ||
Średnica zawracania (m) | 10,6 | ||
Rozstaw osi (cm) | 236 | ||
Rozstaw kół przód/tył (cm) | 142/139 | ||
Długość/szerokość/wysokoość (cm) | 350/162/169,5 | ||
Masa własna (kg) | 940 | 955 | 1055 |
Masa całkowita (kg) | 1435 | 1450 | 1500 |
Autor: Jerzy Kozierkiewicz