Nanolakier – nowy lakier Mercedesa
| [
]( javascript:otworz('http://i.wp.pl/a/f/pjpeg/1381/nanolakier-01.jpg',600,445) ) |
| --- | Pod koniec 2003 roku, po przeszło czteroletnim okresie badań, do seryjnej produkcji w Mercedesie wchodzi nowy rodzaj lakieru, który jest znacznie bardziej odporny na zarysowania niż zwykły lakier. Nanolakierem będą pokrywane modele klas E, S, CL, SL i SLK. Pozostałe modele będą „nanolakierowane” od wiosny 2004 roku. Nowy, wprowadzony do produkcji seryjnej lakier z nanocząsteczkami będzie stosowany zarówno przy lakierze metalizowanym, jak i standardowym.
| [
]( javascript:otworz('http://i.wp.pl/a/f/pjpeg/1381/nanolakier-02.jpg',600,381) ) |
| --- | Nowy lakier zawiera mikroskopijnie cząstki ceramiczne. Twardnieje w piecu suszącym lakierni, tworząc przy tym bardzo gęstą strukturę siatkową. Dzięki temu jest znacznie lepiej chroniony przed zadrapaniami, które mogą powstać na przykład w mechanicznych myjniach samochodowych. Tak zwane nanocząsteczki trzykrotnie zwiększają odporność lakieru na zadrapania i na trwałe zapewniają wyraźnie widoczny, lepszy połysk.
Mercedes-Benz przeprowadził testy nowego nanolakieru zarówno w laboratorium, jak i w praktyce. W długotrwałych próbach wykorzystano ponad 150 samochodów testowych. Nawet po kilku latach użytkowania wykazywały one wyraźnie większą odporność na zarysowania i większy połysk lakieru niż konwencjonalnie lakierowane pojazdy. Podczas testów polegających na poddawaniu samochodów myciu samochodów w myjni stwierdzono, że blachy pokryte nanolakierem charakteryzują się o 40 procent wyższym połyskiem niż testowane w tych samych warunkach konwencjonalne lakiery.
| [
]( javascript:otworz('http://i.wp.pl/a/f/pjpeg/1381/nanolakier-03.jpg',596,376) ) |
| --- | Pojęcie „nanotechnologia” bazuje na greckim słowie „nanos”, co w tłumaczeniu oznacza „karzeł”. Ogólnie wyraża się tym pojęciem miliardową część jednostki – nanometr odpowiada miliardowej części metra. To właśnie mniejsze niż jedna milionowa milimetra cząstki ceramiczne udało się zintegrować ze strukturą molekularną spoiwa lakieru. Cząstki te poruszają się najpierw w nieuporządkowany sposób w płynnym lakierze, następnie w trakcie procesu suszenia łączą się w sieć. Proces ten powoduje, że na zewnętrznej warstwie lakieru powstaje bardzo gęsta, regularna struktura siatkowa.