Czarny lód – co to jest, kiedy występuje i jak po nim jeździć
Skoki temperatur i opady atmosferyczne na przełomie zimy i wiosny często przyczyniają się do powstania gołoledzi. Występowanie tak zwanego czarnego lodu na drogach jest bardzo niebezpieczne, ponieważ na pierwszy rzut oka trudno go zauważyć.
Pierwsze promienie słońca w marcu wpływają bardzo negatywnie na część kierujących. Tracą oni koncentrację, którą utrzymywali zimą, kiedy na drogach zalegał śnieg. Jeśli ulica wygląda na suchą, często średnia prędkość podróży wzrasta i niektórzy zapominają, że nawet jeśli asfalt wygląda na suchy i przyczepny, to może to być jedynie złudzenie.
Banałem jest stwierdzenie, że nie da się oszukać praw fizyki, jednak wielu z nas zapomina, że pogoda też potrafi płatać figle. Jednym z najgorszych zjawisk jest „czarny lód”, czyli cienka warstwa lodu zalegająca na asfalcie. Pojawia się ona, gdy wieczorem temperatura powietrza obniża się, a przy okazji pada śnieg lub deszcz. Takie zjawisko występuje często jesienią i wiosną, a pojawia się najczęściej w miejscach takich jak mosty i wiadukty, a także na odcinkach dróg nieosłoniętych od wiatru, np. tuż za ścianą lasu.
Z punktu widzenia kierowcy najważniejsza jest świadomość, że w każdej chwili auto może stracić przyczepność i sterowalność. Jeśli już dojdzie do poślizgu, pamiętajmy, że gwałtowne naciśnięcie hamulca albo szarpanie kierownicą jest najgorszą reakcją. W pierwszej kolejności trzeba odpuścić gaz i skorygować kierunek jazdy. Zbyt mocne dokręcenie kół w łuku spowoduje wypadnięcie z drogi. Jeśli auto nie skręca, trzeba delikatnie wyprostować kierownicę, a następnie znów próbować skręcać.
Umiejętności za kierownicą to jedno, ale nadrzędne jest przewidywanie takich sytuacji, dlatego zalecamy poruszanie się z prędkościami, przy których nic nie jest w stanie was zaskoczyć.