ABC czasu pracy kierowcy zawodowego
Kontrola czasu pracy kierowcy jest ważna nie tylko na bezpieczeństwo jego, ale i innych uczestników ruchu. Wiele wypadków wynika ze zmniejszenia czujności spowodowanego zmęczeniem i sennością.
Zgodnie z ustawą o czasie pracy kierowców pracodawca jest do poinformowanie kierowcy o obowiązujących przepisach z zakresu czasu pracy. Powinien również dopilnować by pracownik dostarczył mu oświadczenie na piśmie o wymiarze zatrudnienia lub o niepozostawaniu w zatrudnieniu w innej firmie. Obowiązkiem pracodawcy jest też prowadzenie ewidencji czasu pracy kierowców w rozliczeniu dobowym, tygodniowym i przyjętym okresie rozliczeniowym. Powinna być ona udostępniana pracownikowi na jego wniosek.
Przepisy ustawy nie mają zastosowania w przypadku osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy, prowadzących pojazdy służbowe lecz nie obejmujących stanowiska kierowcy. Przykładem mogą być przedstawiciele handlowi mimo, iż dużo czasu spędzają na przemieszczaniu się samochodem. Na pracodawcy który zatrudnia takie osoby nie ciążą dodatkowe obowiązki zapisane w przepisach, jak np. zapewnienie dodatkowych przerw w pracy.
Do czasu pracy kierowcy zalicza się nie tylko samo prowadzenie pojazdu, lecz również inne czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego - załadunek i rozładunek towarów, sprawdzanie stanu technicznego, zapewnienie bezpieczeństwa pojazdu i przewożonego mienia, niezbędne prace administracyjne i inne związane z wypełnianiem obowiązków służbowych.
Kierowca może pracować maksymalnie 13 godzin na dobę. Nadliczbowe godziny dopuszczalne są tylko w razie wystąpienia zdarzeń wymagających od kierowcy podjęcia kroków mających na celu ochronę życia, zdrowia lub mienia oraz usunięcia ewentualnej awarii. Mogą one też wynikać ze szczególnych potrzeb pracodawcy, jednak liczba nadgodzin rocznie nie może przekroczyć 260.
Do czasu pracy nie wlicza się czasu dyżuru, chyba że kierowca wykonuje w tym czasie jakąś pracę. Jest to okres, w którym kierowca pozostaje poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do jej wykonywania. Czas dyżuru jest np. czasem nieprzeznaczonym na kierowanie pojazdem, w momencie gdy jest on prowadzony przez co najmniej dwuosobową załogę. Czas dyżuru nie może być wliczany do nieprzerwanego dobowego odpoczynku i nie może go ograniczać - jeśli kierowca pracuje 9 godzin w ciągu doby to okres dyżuru może wynieść maksymalnie 4 godziny. Za czas dyżuru przysługuje stosowny czas wolny lub wynagrodzenie.
Kierowcy przysługuje przerwa po każdych kolejnych 6 godzinach pracy. Musi ona trwać co najmniej pół godziny jeśli dobowy czas pracy nie przekracza 9 godzin i co najmniej 45 minut jeśli czas ten jest wyższy. Może ona zostać podzielona na kilka krótszych, trwających przynajmniej po 15 minut i zostać wykorzystana w trakcie 6-godzinnego okresu pracy. Przerw tych nie zalicza się do dziennego okresu wypoczynku, bowiem każdemu kierowcy przysługuje 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku w ciągu doby.
Czas ten może zostać wykorzystany w pojeździe, o ile stoi on na postoju i jest wyposażony w miejsce do spania. To czy kierowca przestrzega czasu pracy i odpoczynku można łatwo sprawdzić, choćby za pomocą monitoringu pojazdów GPS.
Źródło: Creandi
ll/moto.wp.pl