45. urodziny Renault 6
Od początku lat 60. ubiegłego stulecia dominującym typem nadwozia był klasyczny, trójbryłowy sedan z czworgiem drzwi i wyodrębnionym bagażnikiem. Wielu producentów oferowało również odmiany kombi. Renault podjęło próbę stworzenia nowego typu nadwozia - hatchbacka, który łączyłby zwarte wymiary z dużym bagażnikiem i dużą tylną klapą. W 1961 r. do produkcji seryjnej trafiło Renault 4 - po wyjęciu kanapy z tyłu można było przewozić przedmioty o dużych gabarytach, zaś piąte drzwi znacznie ułatwiały załadunek. Po sukcesie tego modelu designerzy zrealizowali Projekt 1150, lepiej znany jako Renault 16.
Samochód ten posiadał silnik z przodu i oraz napęd na koła przedniej osi. W momencie debiutu w 1965 r. pojazd opisywano mianem "kombi-limuzyny" ze względu na możliwość aranżacji wnętrza oraz dużą jego objętość - dzięki składanym siedzeniom oraz dzielonej tylnej kanapie istniało 7 konfiguracji przewozu pasażerów oraz bagażu. Kierowcy wysoko oceniali też zapewniające dobrą widoczność przeszklenie nadwozia z klinowymi oknami w tylnych słupkach. Wprawdzie w sprzedaży nadal znajdowały się tylnosilnikowe modele Renault 8 i 10, lecz wielu klientów oczekiwało nowego samochodu, mniejszego od "szesnastki", lecz równie praktycznego i wygodnego. Konstruktorzy otrzymali zadanie stworzenia nadwozia małolitrażowego hatchbacka, zbliżonego wyglądem do Renault 16. Początkowo zakładano, że przednionapędowy pojazd zastąpi Renault 4, jednak wskutek ciągle wysokiego zainteresowania "czwórką" postanowiono, żeby model zapełnił niszę pomiędzy 4 a 8/10.
(fot. zdjęcie producenta) Projekt samochodu zachowującego proporcje Renault 16 (długość - 3,85 m, szerokość - 1,53 m, wysokość - 1,5 m) powstał w 1966 r. Wiosną kolejnego roku prototypy wyjechały do testów drogowych. We Francji, Włoszech, Szwecji, Finlandii oraz w Afryce Północnej przejechały one 1,8 mln km. Koncept pomyślnie przeszedł badania zderzeniowe, zaś już na etapie projektu w płycie podłogowej przewidziano punkt kotwiczenia statycznych pasów bezpieczeństwa i jadącego obok pasażera. Premiera Renault 6 odbyła się podczas Salonu Samochodowego w Paryżu w 1968 r., zaś seryjną produkcję rozpoczęto już kilka dni po oficjalnej prezentacji. Do jesieni 1970 r. dostępna była tylko jedna, 4-cylindrowa jednostka o pojemności 845 ccm i mocy 44 KM. 5-drzwiowe nadwozie typu hatchback łączono za pomocą śrub z pochodzącą z Renault 4 płytą nośną. Przednie zawieszenie oparto na trójkątnych wahaczach poprzecznych i podłużnym wahaczu z drążkiem skrętnym i stabilizatorem, zawieszenie tylne składało się z wahaczy podłużnych i poprzecznych drążków
skrętnych oraz amortyzatorów teleskopowych.
Za hamowanie odpowiadał hydrauliczny układ z bębnami na wszystkich kołach. Masa pojazdu wynosiła 770 kg, zaś prędkość maksymalna została ustalona na 123,13 km/h. Na pokonanie dystansu 100 km Renault potrzebował 7,8 l paliwa, dzięki dość niskiemu stopniowi sprężania możliwe było używanie benzyny o liczbie oktanowej 85. Auto mieściło 4-5 osób oraz bagaż o objętości 335 l lub 2 osoby i 900 l bagażu przy złożonej tylnej kanapie. Wyposażenie seryjne było skromne i obejmowało rozkładane przednie siedzenia, zewnętrzne lusterko od strony kierowcy i spryskiwacz przedniej szyby. Klawiszowe przełączniki umieszczono z lewej strony jednoramiennej kierownicy, obok prostokątnego prędkościomierza. Jak w większości samochodów z tamtego okresu ogrzewanie i wentylację kierowca obsługiwał za pomocą suwaków.
Sprawdź ceny akumulatorów na Allegro i wybierz najkorzystniejszą ofertę!Sprawdź ceny akumulatorów na Allegro i wybierz najkorzystniejszą ofertę!
(fot. zdjęcie producenta) W październiku 1970 r. w Paryżu zaprezentowano model 6 TL z nową jednostką o pojemności 1 108 ccm (47 KM). Pochodziła ona z Renault 8 S, montowano ją także w dostawczej Estafette oraz innych modelach koncernu. Prędkość maksymalna wzrosła do 135 km/h, zużycie paliwa do 8 l/100 km a masa własna do 820 kg. Z przodu zamontowano hamulce tarczowe Lockhead/Bendix. W trakcie paryskiego Salonu w 1972 r. zaprezentowano Renault 6 Rodeo, rozwinięcie starszego o dwa lata 4 Rodeo. Obydwa auta należały do modnego wówczas segmentu tzw. samochodów rekreacyjnych z otwartym nadwoziem oraz zwijanym lub składanym dachem z tkaniny. Karoseria 4-osobowego Rodeo została wykonana ze wzmocnionej żywicy poliestrowej, zaś pracująca pod maską jednostka 1,1 osiągała moc 47 KM.
Mimo debiutu modelu 5 (1972 r.), który szybko stał się rynkowym hitem, "szóstka" nadal cieszyła się dużym popytem. Pojazd był prosty w obsłudze, wyeliminowano uciążliwe smarowanie podwozia a wymianę oleju zalecano co 5 000 km. Od 1972 r. francuska marka wprowadziła we wszystkich swoich pojazdach osobowych fabryczne zabezpieczenie antykorozyjne podwozia specjalną powłoką ochronną z PVC. We wrześniu 1973 r. przeprowadzono poważny lifting Renault 6 - w silniku 1 108 ccm podniesiono stopień sprężania do 9,5:1, okrągłe reflektory zastąpiono kwadratowymi, przednie kierunkowskazy umieszczono w zderzakach, wprowadzono atrapę chłodnicy z czarnego tworzywa sztucznego oraz zdecydowano się na zastosowanie większych kloszów tylnych lamp. We wnętrzu montowano bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa. W kolejnych latach modyfikacje były wręcz symboliczne, np. auta eksportowe wyposażano w zagłówki przednich siedzeń i ogrzewaną tylną szybę.
Produkcję Renault 6 we Francji zakończono w 1980 r., jednak w południowoamerykańskich zakładach pojazd wytwarzano na zasadzie licencji aż do 1986 r. Łącznie wszystkie fabryki opuściło ponad 900 000 egzemplarzy modelu 6.
Źródło: Renault
ll/moto.wp.pl
Sprawdź ceny akumulatorów na Allegro i wybierz najkorzystniejszą ofertę!Sprawdź ceny akumulatorów na Allegro i wybierz najkorzystniejszą ofertę!